به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه الخلیج امارات امروز درسرمقاله خود می نویسد: سخنان باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا بعد از پیروزی انقلاب 25 ژانویه مردم مصر که درباره آزادی و دموکراسی بیان کرد و بعد ازآن هم انقلاب اندونزیایی ها علیه سوهارتو و سقوط دیوار برلین و همچنین انقلاب ماهاتما گاندی به یاد آورد بسیار زیبا بود اما این اظهارات وی تنها در همین شکل و چارچوب باقی می ماند و هیچ وقت به مرحله عمل نمی رسد.
برای جهانیان مواضع دولتمردان آمریکایی درقبال ملت های خواهان تغییر و برقراری آزادی و دموکراسی کاملا مشخص و واضح است.
الخلیج درادامه خاطرنشان می سازد: مردم مصر خواستار سقوط رژیم مبارک بودند و دراین راه طی 18 روز مقاومت و صبر کردند و سرانجام به خواسته خود رسیدند بدون آنکه از کسی کمک بگیرند و طی این 18 روز سخنان زیادی درباره انقلاب مردم مصر برزبان ها رانده شد به ویژه از سوی غربی ها؛ آمریکا هم تا بعد از به ثمر نشستن این انقلاب موضع متزلزلی داشت.
این روزنامه عرب زبان با اشاره به معیارهای دوگانه و دورویی کاخ سفید در قبال موضوع دموکراسی می نویسد ناچاریم دراینجا به مقایسه بپردازیم و آن اینکه شاهدیم که مردم فلسطین بارها اعلام کردند که به مقاومت و صبر خود در برابر اشغالگری ادامه می دهد و قطعا هم همین طور است آنان پایان اشغالگری را می خواهند اما با این وجود آمریکا خواه در زمان اوباما و خواه در زمان دیگر روسای جمهور مانع از محقق شدن این خواست فلسطین می شود بلکه از اشغالگری صهیونیست و اقدامات تروریستی آنان حمایت می کند و حتی مانع از بازجویی و بازخواست و محاسبه سران این رژیم می شود.
الخلیج درادامه باردیگر می نویسد: "ملت خواهان پایان اشغالگری است" آیا برای این جمله در فرهنگ لغت آمریکایی ترجمه دیگری یافت می شود و معانی دیگری به غیر از آنچه فهمیده می شود می توان از آن استنباط کرد؟ چرا آمریکایی ها برای هرنقطه از جهان آزادی را طبق میل خواست خود تعریف می کنند؟ واقعا صداقت آمریکایی ها کجاست؟ آیا جایی برای اعراب مانده است که به سخنان فریبکارانه آمریکایی ها اعتماد کنند؟
این روزنامه عرب زبان درپایان اینگونه می نویسد: آقای اوباما، باید بدانی که حرف و عمل در یک موازات قرار دارند اما سیاست واشنگتن درقبال اعراب و خواسته هایشان به دور از صداقت و راستی است و دراین راستا بین حرف و تا عمل سردمداران کاخ سفید بسیار تضاد وجود دارد به ویژه وقتی درباره آزادی و دموکراسی سخن به میان آورده می شود.
می توان گفت فلسطین یک نمونه واضح و روشنی است که آمریکا در قبال آن درحقیقت به مشکل برخورده و گرفتار شده است و هرگز نمی تواند از این گرفتاری رهایی یابد مگر اینکه حرف و عملش یکی شود.
نظر شما