امیر حسین علمالهدی کارشناس سینما درباره ساز و کارهای اکران نوروزی به خبرنگار مهر گفت: بحث اکران سال 90 مانند سالهای قبل حتما باید بر اساس یک سری مقررات باشد، شورای کارشناسی خانه سینما برحسب تجربه 10 سال گذشته این برنامهریزی را انجام میدهد. در سال 81 معاونت سینمایی وقت موضوع تشکیل شورای صنفی نمایش و تنظیم آیین نامه را به خانه سینما تفویض کرد.
وی ادامه داد: خانه سینما هر سال بر اساس تجربههایی که دارد با حضور نمایندگانی از صنوف مختلف برای اکران برنامهریزی میکند، برای تنظیم آیین نامه روال چند سال اخیر استفاده از شوراهای مشورتی خانه سینما بوده است. امسال هم پنج نفر عضو این شورا بودند، من، مصطفی شایسته، محمد درمنش، منوچهر شاهسواری، فرجی در این شورا روی یک آیین نامه کار کردیم، این آییننامه ایدهآل نیست اما با توجه به شرایط سینمای ایران میتوانیم حداقل وفاقی را در این آییننامه داشته باشیم.
علمالهدی افزود: هنوز با ایدهآلها در اکران فاصله داریم اما باید بحران حاکم بر حوزه توزیع را با وفاق و برنامهریزی اصولی حل کنیم، این آییننامه یک ماه است در اختیار اداره کل نظارت است. در هفت ساله گذشته نظام تصمیم گیری بر اساس چند گروه سینمایی بوده اما حوزه اقتصادی سینما خیلی وقت است از حوزه گلوگاه سینماهای محدوده میدان ولیعصر (عج) فاصله گرفته و در گلوگاههای جدید مانند اریکه ایرانیان، پردیس سینمایی ملت و .... منتقل شده است. باید بر این اساس برنامهریزیهای جدید داشته باشیم.
وی گفت: به جای گروههای قبلی، 12 سینما را در نظر گرفتیم که پنج گروه تشکیل شود و این 12 سینما حق انتخاب مخاطب را بیشتر کنند، در سالهای قبل به نوعی این اتفاق افتاد اما حرف و حدیثهایی به وجود آورد ما تلاش کردیم با برنامهریزی این حاشیهها را کم کنیم. این یکی از بحثهای آییننامه جدید است.
این کارشناس حوزه نمایش ادامه داد: بحث دیگری که در آییننامه مطرح است مربوط به طرح اکران فرهنگی میشود که چند سال پیش با حمایت دولت و با نام "آسمان باز" اجرا شد، موفق بود و کاش ادامه پیدا میکرد. در سال 90 قرار است پنج سینمای کوچک در سینماهای آزادی، ملت، فرهنگ، فلسطین و موزه سینما بر اساس پراکندگی جغرافیای انتخاب شدهاند تا با حمایت دولت فیلمهای فرهنگی را نمایش بدهند.
علماالهدی افزود: با حمایت دولت فیلمهای هنر و تجربه در سال 90 روی پرده میروند و مخاطبان علاقمند به این نوع آثار از آنها استفاده میکنند، دولت باید منابع اقتصادی این گروه را تامین کند تا 35 فیلم این حوزه هنر و تجربه اکران شوند و دیگر این فیلمها به شکل تک سانس روی پرده نروند.
وی گفت: فیلمهای خوبی مثل "طبقه سوم"، "پرسه در مه"، "طاووسهای بی پر" و.... میتوانند در این گروه اکران شوند، دولت اگر یک مدت سه تا پنج سال در نظر بگیرد و به این فیلمها کمک مالی کند تا روی پرده بمانند و دیده شوند بخشی از هزینههای این فیلمها را تامین کرده، از سوی دیگر باید هزینههای تبلیغات و اکران این آثار کاهش پیدا کند. برنامه باید از شش ماه قبل مشخص شود تا مخاطبان از زمان نمایش این آثار مطلع شوند.
این کارشناس سینما در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: دولت میتواند با توزیع بنهای سینما، کارتهای ویژه و ... تسهیلاتی را برای دانشجویان، دانشآموزان و... افرادی که علاقمند به دیدن این آثار روی پرده سینما هستند فراهم کند، سایر فعالیتهای هنری هم باید در کنار این پاتوقهای فرهنگی انجام شود تا اکران فیلمهای فرهنگی رونق بگیرد.
وی ادامه داد: سعه صدر دولت در ارائه پروانه نمایش به فیلمهای فرهنگی یکی از برنامههایی است که در سال 90 دنبال میشود، فیلمهای فرهنگی و تجربههای ویژه سینمای ایران برای اکران عمومی نیاز به سعه صدر و تحمل دولت دارد که امیدواریم این اتفاق بیفتد، معاونت سینمایی امسال هم این صبوری را با اکران فیلمهایی مثل "عصر جمعه" نشان داد. بحث پایانی این است که اجرای طرح اکران فیلمهای فرهنگی را دولت انجام ندهد، بخش خصوصی مجری این طرح باشد و هیئت امنایی فارغ از دیدگاه سیاسی و با توجه به منافع اهالی سینما این طرح را اجرا کند.
علمالهدی گفت: دولت نباید کارفرمای حوزه هنر باشد، بهتر است کارگذار باشد، خوب است که معاونت سینمایی به دنبال سرمایهگذاری در بخش توزیع و نمایش است اما این اتفاق باید با سوق دادن منابع مالی به سمت سینما باشد، دولت نباید درباره اکران فیلمها تصمیم بگیرد. در حوزه فرهنگ کارفرمایی دولت مفید نیست. در سال 90 اگر طرح گروه هنر و تجربه درست اجرا شود ، نام این دولت که دغدغه کار فرهنگی دارد در سینمای ایران ماندگار میشود.
نظر شما