دکتر محمدرضا ابویی مهریزی درمورد مشخصههایی که نوروز را درمیان سایر جشنهای فرهنگهای دیگر ممتاز و منحصربهفرد میکند به خبرنگارمهر گفت: آنچه که نوروز را بهطور عام نسبت به سایر مراسم آیینی درتمام دنیا و بطور خاص نسبت به سایر تقویمهای جهان متشخص و بدان امتیاز میبخشد هماهنگی دقیق، کامل، بینظیر و تحسینبرانگیز آن نسبت به گردش طبیعت و سیر تحولات طبیعت و آنچه که در قالب گردش فصول میبینیم، به حساب میآید. درواقع این یک ویژگی درمورد آیین ملی ما ایرانیان است که یک چنین ویژگی و مشخصهای را ما در هیچ یک از کشورهای جهان به این شکل و به این دقت نمیبینیم.
این استاد تاریخ دانشگاه پیام نور درمورد راز ماندگاری نوروز همچنین اظهارداشت: درواقع تطابق کامل آن با فطرت طبیعت جوی بشر است که در قالب ظاهری آن، آن موافقت و همراهیای که این آیین و مناسبت با تقویم و قوای طبیعی و فطری عالم دارد، این قضیه عامل مهمی بوده که باعث ماندگاری این مراسم تاکنون شده است و انتظار میرود این مسئله بر قوت خود باقی بماند و روز به روز به مراتب اهمیت و ارزش آن نیز افزوده شود.
این محقق و کارشناس حوزه ادبیات و تاریخ درمورد اینکه فرهنگ ایرانی را تاچه اندازه میتوان از دریچه مراسم نوروز شناخت؟ هم گفت: ویل دورانت درتاریخ تمدن خودش بهروشنی به این نکته اشاره کرده است. ایشان دربابی که در جلد چهارم تاریخ تمدن درقالب تاریخ قرون وسطی به احوال خیام میپردازد در آنجا گذری به نقش شاخص عمر خیام نیشابوری در تدوین این تاریخ جلالی و گاهشماری نوروز در ایران دارد. در آنجا اشاره دارد به دقت و نکتهسنجی تحسینبرانگیزی که در نوروز وجود دارد و در آنجا این مسئله را به صورت یک سؤال مطرح میکند که بالاخره دنیای کنونی بایستی میان تقویم و گاهشماری ایرانی جلالی و نوروز ایران و تاریخ مرسوم امروز دنیا یعنی تاریخ مسیحی یا میلادی یکی را انتخاب بکند.
ابویی در پایان یادآورشد: رویکرد ایشان به این مسئله از آنجا نشأت گرفته که ایشان به نحوی ملتفت این قضیه هستند که گاهشماری ایرانی، تقویم سلطانی یا جلالی ایرانی و نوروز علمیترین و دقیقترین گاهشماری و تقویم جهانی، بادرنظرگرفتن محاسبات دقیق ریاضی و نجومی است. درحالیکه سایر تقویمهای موجود در عالم همچون تقویم میلادی یک چنین ویژگی را دارا نیستند. این تعبیر و رویکرد مرحوم ویل دورانت نسبت به این قضیه به نحوی میتواند نشاندهنده عظمت و مراتب آیین نوروز و به طبع آن تاریخ و تقویم جلالی یا پارسی ما باشد.
نظر شما