تابستان 89 فصل شکل گرفتن وعده و وعید‌های مدیریتی

به گزارش خبرنگار مهر، تابستان سال 89 برای تئاتر ایران فصل داغ و پر حرارت بود که بسیاری از هنرمندان و اهالی تئاتر با انتخاب مدیرکل جدید هنرهای نمایشی وضعیت بهتر و مناسب‌تری را برای تئاتر ایران ارزیابی کردند. به طبع انتخاب حسین مسافرآستانه تغییراتی هم در بخش مدیریتی تئاتر ایران رخ داد که مهمترین آن‌ها تغییر رییس شورای نظارت و ارزشیابی اداره ‌کل هنرهای نمایشی بود. این تغییر و تحولات دو پرده اصلی تابستان تئاتر ایران را در سال 89 شکل داد.

پرده اول

بعد از چند ماه بلاتکلیفی در اداره‌ کل هنرهای نمایشی و شایعات مختلف در خصوص حضور افراد گوناگون به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی انتظارها در تابستان سال 89 به سر رسید و حسین مسافرآستانه جایگزین حسین پارسایی شد. حضور مسافرآستانه به عنوان مدیرکل جدید هنرهای نمایشی نوید بخش ایجاد شرایطی بهتر برای تئاتر ایران بود و این انتخاب حال و هوای خاصی به تئاتر ایران داد.

در همان زمان و در جلسه تودیع و معارفه مدیرکل جدید هنرهای نمایشی، مسافرآستانه در سخنرانی خود به فعالیت ستادی اداره‌کل هنرهای نمایشی و دادن مسئولیت تصمیم گیری و انتخاب به مدیران سالن‌های نمایشی اشاره کرد. در آن زمان مدیرکل جدید هنرهای نمایشی از احیای کارگاه‌های دکور و لباس مجموعه تئاتر شهر خبر داد.

مسافرآستانه همچنین خبر از پایان بلاتکلیفی در مجموعه تئاتر شهر را داد و اینکه مجموعه تئاتر شهر به صورت شورایی اداره خواهد شد. در آن زمان این صحبت‌ها خیال بسیاری از اهالی تئاتر را راحت کرد زیرا کارنامه کاری حسین مسافرآستانه کارنامه روشنی بود و اکثر هنرمندان و اهالی تئاتر او را به عنوان مدیری لایق و شایسته قبول داشتند.

اما در ادامه سال 89 صحبت‌های مسافرآستانه تبدیل به وعده و وعیدهایی شد که تا پایان سال 89 محقق نشدند و این امر باعث نگرانی اهالی تئاتر و افزایش شایعاتی مبنی بر اینکه مدیرکل هنرهای نمایشی برای تئاتر ایران تصمیم گیرنده نیست و معاون هنری تمام تصمیمات را برای تئاتر می‌گیرد، شد.

پرده دوم

اقدام مهمی که در اوایل حضور حسین مسافرآستانه در اداره‌کل هنرهای نمایشی رخ داد تغییر رییس شورای نظارت و ارزشیابی بود. حضور مسعود عابدین‌نژاد به جای سیدصادق موسوی حاکی از آن بود که مسافرآستانه قصد تغییری در بدنه و وضعیت نظارت و ارزشیابی بر آثار نمایشی را دارد.

این تغییر و تحولات نوید تغییراتی متفاوت نسبت به گذشته را در تئاتر ایران می‌داد و باعث شد تا تابستان تئاتر ایران تابستانی داغ برای اهالی تئاتر و هنرمندان آن باشد. اما زودتر از آنچه تصور می‌شد گرمای این تابستان تحت تأثیر فصل پاییز و خزان طبیعت و تئاتر قرار گرفت.