كمال تبريزي درگفت وگو با خبرنگار هنري "مهر" با پراهميت خواندن اين مسئله و توجهات ويژه فرهنگي در تمام جزئيات فيلم افزود :" به همين خاطر از ابتدا نام فيلم" تاچ " يعني لمس كردن انتخاب شد . ولي به مرور تصميم برآن شد نام فيلم را " فرش باد"بگذاريم كه ترجمه كلامي واژه " قالي سليمان" است . قالي اي كه برباد سوار مي شود و فاصله ها را طي مي كند . "
اين كارگردان صحنه هاي حسي فيلم را به عنوان تاثير گذار ترين بخش هاي فيلم برا ي مخاطب ژاپني ارزيابي كرد و گفت :" آنچه به عنوان بوسه هاي مادرانه در فيلم ديده مي شود در ژاپن معنايي ديگر از آن مستفاد مي شود . اما تماشاگر ژاپني با ديدن اين صحنه ها در فيلم تحت تاثير قرار مي گرفت، گويا بخش فراموش شده خودش را پيداكرده است . به اين قضايا خيلي فكر كرديم تا مشكلات بزرگ جامعه ژاپني را مطرح كنيم در جاي ديگر فيلم مي بينيم تا معضلي پيش مي آيد مرد ژاپني چگونه نا اميد مي شود و براي مسائل بسيار سطحي قصد خود كشي مي كند . اصلا اين ويژگي ژاپني هاست . مثلا وقتي در فيلم نخ فرش پاره مي شود " ماكوتا " به شدت مايوس مي شود . اما ايراني ها حتي براي مشكلات بزرگ هم با صبر راه حل پيدا مي كنند . طرح مسئله اميد واري نيز براي مخاطب ژاپني بسيار تاثير گذار بود . "
وي افزود به نظر مي رسد مردم ژاپن همواره در حال حركت با سرعت زياد هستند . حركتي كه گويا مقصدي ندارد. آنها در جريان اين حركت عناصر فرهنگي و سنتي خود را فراموش كرده اند و الان مثل انساني كه هيچ هويتي ندارد سرگردان مانده اند . آنها از نظر تكنولوژي و امكانات زندگي به آرامش رسيده اند ولي چيزي ندارند كه از ياد آوري آن لذت ببرند . اين عبارات را در پاسخ به يك روزنامه نگار ژاپني هم پيش از شروع توليد فيلم گفته بودم و اساسا بخشي از هدف ساخت اين فيلم گوشزد كردن اين اشتباه بزرگ به ژاپني ها بود . همانطور كه براي مخاطب ايراني هم نواقصي را مطرح كرده ايم ."
تبريزي تجربه فيلمسازي در ژاپن را بسيار ارزنده دانست وي از ميزان نظم ، زمانبندي و تعاريف دقيق روابط حرفه اي در ژاپن به عنوان الگوهاي مناسب براي يك سينماي موفق ياد كرد و گفت :" اگر اين ويژگي ها با روش فيلمسازي ايراني و همدلي ايراني جمع شود سينماي ايران جهش بزرگي در عرصه توليدات خود مي كند . "
اين فيلمساز در مورد خواسته هاي تهيه كننده ژاپني گفت :" آنها تنها در زمينه هاي بهبود و ضعيت تجاري فيلم توصيه هاي كردند . از جمله حضور بازيگران حرفه اي سينماي ژاپن در اين فيلم . كه فكر مي كنم از توصيه هاي مفيد براي فيلم بود . اما هرگز نكته ، موضوع يا بخشي را به فيلم تحميل نكردند ."
كارگردان فيلم" فرش باد " حضور يك كودك ايراني و يك كودك ژاپني را در فيلم از جمله اصلي ترين عناصر پيشبرد داستان دانست و با اشاره به ارتباط حسي موجود ميان آنها در فيلم گفت :" اين نوع ارتباطات حسي ميان بزرگترها رخ نمي دهداما در ميان كودكان امري معمول است ."
تبريزي در ادامه از تاكيد بر آداب و رسوم قالي بافي در اين فيلم ياد كرد و از فراموش شدن تقدس كار در فرهنگ ايراني ابراز تاسف كرد . وي با اشاره به ارزش كار در فرهنگ كهن ايراني گفت :" گويا ما از فرهنگ كار و تقدسي كه براي هرحرفه قائل بوديم دور افتاده ايم . زماني قاليبافان نيز مانند ديگران كارشان را با وضو آغاز مي كردند و نگاهي متفاوت به حرفه شان داشتند . اماامروز تمام افراد احساس مي كنند در كارشان استثمار شده اند . به همين خاطر تلاش كرديم تمام آداب قالي بافي را در اين فيلم منعكس كنيم تا شايد با ديدن آنها نكات مهمي در مورد اهميت كار براي مخاطب ايراني ياد آوري شود . "
تبريزي سال قبل را با كارگرداني مجموعه تلويزيوني " دوران سركشي " فيلم " فرش باد " و " گاهي به آسمان نگاه كن " سپري كرده است . اتفاقي كه به زعم او ممكن است امسال نيز رخ بدهد . كارگردان پركار سينماي ايران در اين باره گفت :" اگر برنامه ريزي دقيقي صورت گيرد و توليد فيلم ها از يكديگر تفكيك شود هرگز دچار مشكل نخواهم شد " .
اين كارگردان در پايان با تاكيد بر همدلي گروه توليد "فرش باد " از توانايي بازيگران و عوامل فيلم ياد كرد و حضور تمام افراد گروه را در شكل گيري و موفقيت اين فيلم موثر ارزيابي كرد .
نظر شما