به گزارش خبرنگار مهر، اینکه حضور کرش می تواند به پیشرفت فنی و کیفی فوتبال ایران خصوصا تیم ملی کمک کند غیرقابل انکار خواهد بود اما اینکه انتظار داشته باشیم با حضور وی کلیه مشکلات فوتبال حل شود و این رشته پرطرفدار در مسیر حرفه ای و درستش قرار بگیرد چندان منطقی نیست.
فوتبال ایران سال 89 را با ناکامی‌های پرشماری به پایان رساند که بررسی دلایل ناکامی تیم های مختلف ملی نشان می دهد همه مشکلات این فوتبال یک مربی بزرگ خارجی نیست. فوتبال ایران مشکلات زیر ساختی و پایه ای اساسی دارد که حضور بزرگترین مربیان دنیا هم نمی‌تواند در دراز مدت از میزان این مشکلات بکاهد.
با این حال باید امیدوار بود که با حضور کرش - که می تواند وضعیت فنی تیم ملی فوتبال را سروسامان دهد - مسئولان فدراسیون و همه دست اندرکاران ورزش نیز دست در دست هم دهند و با برنامه ریزی و تامین منابع مالی مورد نیاز، زمینه پیشرفت و توسعه همه جانبه فوتبال را فراهم کنند.
سالهاست قرار است تیم های دولتی فوتبال ایران به بخش خصوصی واگذار شوند اما این اتفاق که می تواند زمینه ساز موفقیت های آینده باشد فعلا در حد شعار باقیمانده و هرازچندگاهی برخی مسئولان از آن به عنوان ابزاری برای مطرح شدن و پیش بردن کارهای خود استفاده می کنند. استقلال و پرسپولیس نمونه های بارز این مدعا هستند که پس از سالها و با داشتن طرفداران میلیونی هنوز چشم به جیب دولت دارند.
باید امیدوار بود با حضور کارلوس کرش باب جدیدی در فوتبال ایران گشوده شود و حداقل با صعود تیم ملی به رقابتهای جام جهانی 2014 و صعود تیم فوتبال امید به المپیک 2012 لندن زخم های عمیق سالهای اخیر فوتبال ایران کمی التیام یابد و علاقمندان به فوتبال نیز پس از سالها طعم شیرین موفقیت را بچشند. اما واقعیت این است که فوتبال ایران با "یک دست" سروسامان نمی گیرد و همه دست اندرکاران باید دست در دست هم دهند تا این تن رنجور و بیمار جان دوباره بگیرد.
نظر شما