سرو ابرکوه؛ نمایش شکوه و عظمت چهار هزار ساله

به گزارش خبرنگار مهر در ابرکوه، سرو کهنسال ابرکوه در ایام نوروز امسال میزبان هزاران بازدید کننده ای بود که در گذر از این شهر باستانی، ساعاتی به یاد ماندنی را در کنار دیر زیست ترین موجود زنده دنیا گذراندند و عنوان پر بیننده ترین اثر باستانی ابرکوه را به این درخت کهنسال اهدا کردند.

سرو جهانی ابرکوه که کارشناسان سن آن را بین چهار تا هشت هزار سال برآورد کرده اند، نه تنها در ایام نوروز بلکه در فصل بهار شلوغ ترین روزهای خود را می گذراند.

کمتر کسی است که از شهر ابرکوه گذر کرده باشد و به دیدار این پدیده عجیب طبیعی نشتابد زیرا تنها حداقل سن تخمین زده شده برای این درخت، خود دلیلی محکم برای جذب هر گردشگری است.

اگر چه این سرو کهنسال و جهانی به واسطه اجرای پی در پی و غیر کارشناسانه طرح های مختلف، روزهای خوبی را پشت سر نگذاشته است اما امید می رود که با رسانه ای شدن مشکل آن در سال گذشته که در نهایت دستور معاون اول رئیس جمهور در حراست از آن را به دنبال داشت، این مشکلات به اتمام برسد.

پیرترین موجود زنده دنیا اکنون با 25 متر ارتفاع، 18متر محیط و 11.5 متر اندازه دور تنه، در قلب ایران به آرامی زندگی را سپری می کند.

سرو ابرکوه برابر مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان اثر طبیعی ملی اعلام شد و صیانت از این گنجینه در حوزه اختیارات محیط زیست قرار گرفت و بعد از قله دماوند، دومین اثر طبیعی ایران است که در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.

جهانگردان و تاریخ نگاران بسیاری از سرو ابرکوه یاد کرده اند که از جمله آنها می توان به حمدالله مستوفی اشاره کرد.

حمدالله مستوفی هم در کتاب نزهت القلوب که در سال 740 هجری قمری تالیف شده است، درباره این سرو می‌ نویسد: "آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد. چنانچه سرو کشمیر و بلخ شهرتی داشته و اکنون این از آنها بلندتر و بزرگ تر است".

مارکوپولو نیز در خاطرات سفرش به ایران می نویسد: "یکی از چند سروی که در ایران دیده ام سرو خوش بالای ابرکوه است که همچون آبشاری سبز از آسمان بر روی زمین تنیده ابرکوه فرو می آید و از هر طرف که وارد ابرکوه شوی سرو کهنسال و پرطراوت مانند چراغ دریایی سبزی ما را به بندر دریای کویر و خورشید تابان فرا می خواند".

برخی معتقدند نهال این درخت را "یافث"، "پسر نوح نبی" پس از طوفان معروف در محل فعلی غرس کرده است.

فصل بهار فرصت مناسبی برای به نظاره نشستن شکوه چهار هزار ساله این درخت کهنسال در دل کویر ایران است.