به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از ستاد خبري حوزه هنري ، دكتر فرزان سجودي با نگاه نشانه شناسي به موضوع هنر پرداخت و گفت: رويكرد نشانه شناسي به دنبال كاركرد اثر هنري است و نشانه هاي ديني با جوهره ديني تفاوت دارد و نشانه هاي ديني با بافت و زمان وابسته است.
دكتر سجودي افزود: نشانه ها منشاء در نظام هاي اجتماعي دارد و نظام هاي اجتماعي برگرفته از شرايط سياسي ، اقتصادي و اجتماعي است. بنابراين مي توان يك اثر هنري را در موقعيت و زماني به نمايش گذاشت كه ديني محسوب شود و در موقعيت و زماني ديگر هنر ديني نباشد. بنابراين امكان تدوين معيارهاي قطعي براي بازشناسي هنر ديني وجود ندارد.
وي با اشاره به اينكه مخاطبان هميشه با يك ذهن پيشين به سراغ اثر هنري مي روند گفت: نشانه شناسي بين تعالي گرايي و ديني تفاوت قائل است . اگر تعالي گرايي را در نظر بگيريم هر هنري ديني است چون هر هنري با گريز، فرا رفتن و رجوع به خود همراه است.
سجودي افزود: در نشانه شناسي، نشانه ها معني خود را سلبي به دست مي آورند تا ايجابي، بنابراين نشانه شناس نسبي گراست.
دكتر اسماعيل بني اردلان دراين جلسه با اشاره به تاريخ هنر گفت: در هنر دوره معاصر تفكيكي با هنر قديم و معناي خاص تر و محدودتري پيدا مي كند و خودش را از هستي شناسي جدا مي كند . البته هنر جديد بنيادش بر تفكر يوناني است و هنر مدرن منفك از هنر يونان و كلاسيك نيست و يكي از خصوصيات هنر معاصر، اصالت دادن به شخص است.
بني اردلان افزود: نيچه مي گويد در دوران يونان باستان چون خرد و عشق تعادل داشتند تراژدي وجود داشت، اما بعد چون عشق از بين رفت و فقط عقلانيت ماند، تراژدي از بين رفت.
وي گفت: بشر امروز خيال ندارد و آنچه وجود دارد، تخيل است و امروز خبري از عشق و جنون و معنويت نيست.
نظر شما