به گزارش خبرگزاری مهر، مؤلف کتاب "حقیقت و معنا در فلسفه تحلیلی معاصر" در این اثر به این موضوع پرداخته است که فلسفه تحلیلی به سبب خلط رویکردهای وجودشناختی، معرفت‌شناختی و معناشناختی و حصر مبادی معرفت آدمی به تجربه حسی، نمی‌تواند از طریق تبیین و تعیین مرزهای زبان راه‌حل معقولی برای توجیه مسائل مابعدالطبیعی و اخلاقی به‌دست دهد.
بنابراین در صورت پایبندی به مبانی رویکرد معناشناختی خویش، نه‌‌تنها ناگزیر میشود "فرآیندهای ذهنی و ذهن" را انکار کند بلکه به "عدم تعیین معنا و ابهام در ارجاع" منتهی میشود، و سرانجام در باب توجیه صدق، گرفتار دور باطل "ارتباط متقابل معنا و صدق" میشود و ناگزیر مفهوم واقع را بی‌معنا، پوچ و تهی تصویر می‌‌کند.
وی همچنین در این کتاب می‌کوشد اثبات کند که فلسفه اسلامی با تشخیص درست تمایز بین مفاهیم ذهنی، اعتقاد به تشکیکی‌بودن واقع، واقع‌نمایی ذاتی علم، عینیت وحدت و کثرت قوای نفس، و ابتنای یافت حصولی به یافت بی‌واسطه جهان خارج، به‌خوبی می‌تواند تبیین معقولی برای توجیه مسائل معرفت‌شناختی و مابعدالطبیعی ارائه دهد.
نظر شما