پرونده جانبازان شیمیایی مسکوت ماند/ وزارت خارجه پیگیری کند

به گزارش خبرنگار مهر در ارومیه، در این نامه نمایندگان تاکید کرده اند: فاجعه شیمیایی سردشت بی تردید یکی از مهم ترین حوادث تلخ تاریخ کشورمان و حتی در جهان به دلیل کاربرد آشکار سلاح های ممنوعه علیه مردم غیر نظامی است.

نمایندگان اقوام کرد در مجلس شورای اسلامی در این نامه افزوده اند: این مظلومیت باعث شده انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت از سه سال پیش شکوائیه ای به دادگاه ویژه رسیدگی به جنایات حکومت ساقط شده عراق با وکالت 'بکر محمدصدیق' تقدیم که دادسرا به استناد غیرعراقی بودن شاکیان شروع تحقیقات را مسکوت و آنرا منوط به طرح موضوع از سوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دانسته است.

نمایندگان در این نامه با اشاره به اینکه بیش از 240 حمله شیمیایی به مناطقی از کشور که 30مورد آن به مناطق مسکونی بوده و ده ها هزار شهید و مصدوم به دنبال داشت، خواستار پیگیری حقوق جانبازان و قربانیان جنگ شیمیایی از طریق محاکم بین المللی به استناد قانون الزام دولت شدند.

نمایندگان در این نامه بیان داشتند: چنانچه این روشنگری ها دامنه پیدا نکند و نقض کنوانسیون های منع استفاده از سلاح های شیمیایی بر ملا نشود جهان باید در جای جای خود به انتظار عقده دیکتاتور و شریک قدرتها و تولیدکنندگان چنین سلاح هایی باشد.

در بخشی دیگر از این نامه با اشاره به این که عمده ترین حملات شیمیایی، فاجعه بمباران شیمیایی سردشت با استفاده از گاز خردل در هفتم تیرماه سال 66 بود، اضافه شده است: در این حمله علاوه بر شهر سه روستای مامه وت ،بیران و رشه هری نیز بمباران شد و در هفتم تیرماه سال 62، سردشت به وسیله توپخانه گلوله باران شیمیایی و در 11 اسفند ماه سال 64 دو روستای حومه سردشت و در هشتم تیرماه 66 روستای 'قلعه رش' نیز بمباران شیمیایی شد.

1500 جانباز شیمیایی سردشتی بدون پزشک

کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت هدیه ای بود از سوی مقام معظم رهبری به جانبازان شیمیایی سردشتی. این در حالی است که با گذشت دو سال هنوز بخشهای تخصصی این کلینیک راه اندازی نشده و جانبازان سردشتی را برای درمان با اتوبوس به ارومیه منتقل می کنند.

سال 1375 در پی سفر مقام معظم رهبری به استان آذربایجان غربی از برکات این سفر ساخت کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت بود که متاسفانه پس از گذشت 15 سال هنوز بخشهایی از این کلینیک مجهز نشده و با مشکل پزشک متخصص روبرو است.

پنج ماه قبل ابوالفضل ملکزاده معاون بهداشت بنیاد شهید و امور ایثارگران از واگذاری کلینیک مصدومان شیمیایی سردشت به شبکه بهداشت استان آذربایجان غربی خبر داد که به گفته وی پیشنهاد این واگذاری 9 ماه پیش در جلسه ای با حضور مسئولان مربوطه در استان آذربایجان غربی از سوی معاونت بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران مطرح شد.

همچنین پیش از این نصرتالله ملازاده، رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی آذربایجان غربی هم از واگذاری کلینیک تخصصی مصدومان شیمیایی سردشت به شبکه بهداشت و درمان استان خبر داده بود در حالی که پس از گذشت پنج ماه هنوز اجرای این طرح عملیاتی نشده و کلینیک ایجاد شده توسط بنیاد شهید در سردشت همچنان بدون پزشک خاک می خورد.

این در حالی است که صالح عزیز پور رئیس انجمن حمایت از مصدومان شیمیایی و جانباز 70 درصد شیمیایی از تعطیلی داروخانه سردشت خبر داد و افزود: مسئولان زحمت کشیدند و کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی را برای هزار و 500 مصدوم شیمیایی باقیمانده از حمله شیمیایی به سردشت ایجاد کردند ولی ای کاش پزشک معالج هم در کلینیک می گذاشتند تا تجهیزات بیخودی خاک نخورد.

وی افزود: پس از بارها مصاحبه و فشار رسانه ای از سوی خبرگزاری مهر و روزنامه ها بالاخره بنیاد شهید حرکتی انجام داد و قرار شد دانشگاه علوم پزشکی ارومیه مسئولیت تامین پزشک معالج کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی سردشت را بر عهده بگیرد که بر خلاف تعهدات هنوز دانشگاه پزشکی مستقر نکرده است.

این جانباز شیمیایی سردشتی گفت: صحنه زشت و تاسف باری هست وقتی جانبازان شیمیایی را با اتوبوس پس از ساعتها راه برای درمان به ارومیه می برند در حالی که شهر ما سردشت است و کلینیک و درمانگاه هم داریم.

همچنین روشن فکر رئیس بنیاد شهید سردشت در پاسخ به این پرسش که چرا پس از گذشت دو سال هنوز متخصص چشم و ریه جانبازان شیمیایی در این کلینیک مستقر نشده و پس از مدت پنج ماه هنوز دانشگاه علوم پزشکی بر اساس تفاهم نامه، پزشکی به این کلینیک اعزام نکرده است گفت: من پاسخگو نیستم باید از استان پیگیری کنید ولی قرار است کارهایی انجام شود.

25 سال همزیستی با اشک و سرفه

25 سال است بمبهای شیمیایی و گاز خردل صدای تنفس سردشت را کند و کندتر می کند با این همه زندگی در این دیار ادامه دارد در کوچه ها و خیابان ها در قلب های پرخروش مردمانی که سالهاست حق زیستن را در لابه لای سرفه ها و دردها می جویند، مردمانی که اشک و سرفه تنها واژه های قاموس سراسر درد زندگی شان است.

مردم سردشت هنوز امیدوارند بهار در کوچه های پر از بوی خردل آهنگ آرامش سرداده و در دشت های سرسبزاش اردو بزند.

شهرستان مرزی سردشت در هفتم تیرماه سال 66 در چهار نوبت توسط هواپیماهای رژیم بعثی مورد حمله شیمیایی قرار گرفت که طی آن بیش 110 نفر شهید و پنج هزار نفر شیمیایی شدند.

بر اساس آمارهای رسمی، در شهر سردشت 113نفر شهید شدند و یک هزار و 324 نفر باید با درد و رنج حاصل از آثار سلاحهای شیمیایی، صبوری پیشه کنند و سالهای سال با زخمهایی که تمدن بیمار بر پیکر آنها زده بسوزند و بسازند.

847 نفر مرد و 477 نفر زن سردشتی شیمیایی شدند که 11 نفر دارای جانبازی بالای 70 درصد، 23 نفر دارای جانبازی بین 50 تا 69 درصد، 435 نفر دارای جانبازی بین 25 تا 49 درصد و 855 نفر دارای جانبازی زیر 25 درصد هستند.

اما حدود هفت تا هشت هزار نفر از مردم سردشت عنوان می‌کنند که بعد از حادثه هفت تیر 1366 و بمباران شیمیایی این شهر، دچار مشکلات بسیار ناشی ازآثار این سلاحهای شیمیایی شدند.

شهر مرزی سردشت در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است و در حال حاضر دارای بیشترین تعداد مصدومین شیمیایی در کشور است.