خانم سهرابی با تاکید بر اینکه در اهدای خون همواره رضای خدا و کمک به همنوع را مدنظر قرار داده ام، به خبرنگار مهر گفت: سال 1340 در شهر زنجان متولد شدم و بهیار بازنشسته سازمان تامین اجتماعی هستم. در اوائل سال 57 بود که برای اولین بار خون خود را اهدا کردم.
وی در ارتباط با اینکه چرا برای اولین بار مجاب شد که خون خود را اهدا کند، افزود: با توجه به اینکه به عنوان یکی از اعضای کادر درمان مشغول خدمت به همنوعان و هموطنانانم بودم، از نزدیک با مشکلاتی که برای تامین خون بیماران وجود داشت، آشنا بودم. در واقع، کمبود خون در مراکز درمانی را از نزدیک و به طور مستقیم احساس می کردم. وقتی مجروح و مصدومی را می آوردند که نیاز به خون داشتند، حس عجیبی داشتم و همین شد که برای اولین بار در سال 57 خون خود را اهدا کردم.
سهرابی با اشاره به انگیزه اش از اهدای خون که رضای خدا و آرامش وجدان بوده است، گفت: از سال 57 تا کنون بیش از 145 بار خون اهدا کرده ام که 135 مرتبه آن در رایانه سازمان انتقال خون ثبت شده است. اما چند بار در مشهد و چند نوبت هم در تهران خون اهدا کرده ام که کارت اهدای آنها به دستم نرسیده است.
این بانوی اهدا کننده خون با اعلام اینکه تا سال 1362 هر دفعه 250 سی سی خون اهدا کرده است، ادامه داد: از سال 62 به بعد کیسه های خون 450 سی سی شده اند و من تا سال 83 هر سال 4 نوبت خون اهدا می کردم.
وی با اشاره به اینکه از سال 83 بنابر بخشنامه ای که وزارت بهداشت و سازمان انتقال خون ابلاغ کردند که بر اساس آن اهدای خون برای زنان هر سال 3 نوبت تعیین شد، افزود: چون من دارای کارت مستمر هستم، هر موقع که نیاز به خون داشته باشند با بنده تماس می گیرند و من هم خودم را به بانک خون می رسانم و خونم را اهدا می کنم.
سهرابی در ارتباط با اینکه تاکنون چنین موردی پیش آمده که با او تماس بگیرند و درخواست خون داشته باشند، گفت: بله، اسفند 89 بود که وقتی آمدم منزل، همسرم گفت که از بانک خون تماس گرفته اند. من هم رفتم و آنجا گفتند که خون نیاز دارند و من 450 سی سی خون دادم.
این بانوی نیکوکار زنجانی با تاکید بر اینکه تاکنون هیچ وقت مریض نشده و احتیاج به خون پیدا نکرده است، به بیان خاطره ای از اهدای خون پرداخت و افزود: سال 62 در شیفت صبح مشغول کار بودم که دختر 15 ساله ای را به مرکز درمانی آوردند که بر اثر ماندن زیر آوار دچار خونریزی داخلی شده بود و بنا بر دستور پزشک می بایست به صورت اورژانسی تحت عمل جراحی قرار گیرد.
سهرابی ادامه داد: آنها سالها هنوز فرهنگ اهدای خون در کشور جا نیافتاده بود و به همین خاطر وقتی قرار شد برای این دختر نوجوان از پدرش 2 واحد خون بگیریم، آن مرد زیر بار نرفت و گفت من به غیر از این دختر، فرزندان دیگری دارم و نمی خواهم با اهدای خون بمیرم!! سرانجام من به همراه یکی دیگر از پرستاران رفتیم بانک خون و 2 واحد خون اهدا کردم و آن را به بیمار رسانیدم و دختر زنده ماند.
وی گفت: حالا پس از گذشت این همه سال، هنوز که هنوز است از این کار خود احساس خوبی دارم. چون فکر می کنم نجات جان یک همنوع، شیرین ترین خدمتی است که می تواند انجام داد و من خوشحالم.
خانم سهرابی دارای همسر و دو پسر است که یکی از آنها مهندس بوده و دیگری دیپلمه است.
روز 24 خرداد (14 ژوئن)، سالروز تولد پرفسور کارل لنداشتاینر کاشف گروههای خونی و برنده جایزه نوبل به نام روز جهانی اهدا کننده خون نامگذاری شده است. سازمان انتقال خون ایران نیز در این روز، از افرادی که بیش از 100 بار خون اهدا کرده اند، تجلیل می کند.
نظر شما