به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی محدثی خراسانی عصر سه شنبه در همایش بزرگداشت زنده یاد حسن فرحبخشیان(ژولیده نیشابوری) در سالن همایشهای دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی ورامین ادامه داد: شعر آیینی ایران به چند لحاظ از حساسیتهای ویژه ای برخوردار است که دومین مورد بعد از مخاطب عام، این است که در این نوع شعر قرار است بزرگترین انسانهای تاریخ بشریت توصیف شوند و جمع این دو حساسیت، بزرگترین چالش شعر آیینی ماست.
وی بیان داشت: اولین بحث مورد توجه این است که در اشعار آیینی باید بلندترین واژه ها و ترکیبات و هنری ترین تصویرها، عمیق ترین اندیشه ها و زلال ترین توصیفها به کار گرفته شود و از طرفی، چون توده ها مخاطب هستند، باید سهل الفهم باشند.
این شاعر آیینی کشور افزود: شعرهای آیینی ارزشمند و والایی داریم که نمی توانند با توده های مردم ارتباط برقرار کنند ولی در مقابل نیز شعرهایی هستند که زمزمه مداحان و مرثیه خوانان و عوامند که خواص، آنها را نمی پسندند و ارزش هنری و محتوایی چندانی برای آنها قائل نیستند.
شعر ژولیده هم فهم عوام و هم پسند خواص را دربر دارد
محدثی خراسانی تأکید کرد: در گستره ادبیات آیینی معاصر، به خصوص پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، افراد معدودی بودند که توانستند هم فهم عوام و هم پسند خواص را در شعرهایشان دربر داشته باشند که شعر ژولیده از همین دست است.
وی ادامه داد: ژولیده نیشابوری توانست ارجمندی هنری و مورد پسند خواص را با شعر قابل فهم عوام جمع کند و به همین دلیل، محافل شعری خاص و عام، برایش ارزش قائل بودند.
این شاعر و منتقد ادبی اظهار داشت: ژولیده به طور رسمی شاعر بود و از طرفی گام در مداحی و مرثیه سرایی اهل بیت(ع) نهاد و این خلائی را که وجود داشت، او و شاعرانی از این دست، آن را پر کردند.
وی با اشاره به غزلی از ژولیده افزود: زبان سهل و ممتنع که فهم عوام و خواص را داشته باشد، کار مشکلی بود که این شاعر آیینی به خوبی آن را جمع کرد و تأثیرگذاری ویژه اشعار ژولیده نیز همین بود.
نظر شما