مدخل " اتم گرايي منطقي ويتگنشتاين" منتشر شد

به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر"، مؤلف اين مدخل اشاره دارد كه هرچند اتم گرايي منطقي ويتگنشتاين هم اكنون طرفداران اندكي دارد زماني يعني  در اوان قرن بيستم جريان مسلطي را در فلسفه تحليل به وجود آورده بود. با اين همه، ويتگنشتاين و راسل قائل به دو نوع از اتم گرايي منطقي بودند. اتم گرايي منطقي راسل در كتاب " فلسفه اتم گرايي منطقي" آمده است كه وي آن را در سال 1918 نگاشته است. نظريه ويتگنشتاين هم در كتاب معروفش " رساله منطقي - فلسفي " درج شده  كه وي آن را در سال 1921 نگاشته است. مباني اصلي اتم گرايي ويتگشتاين بدين قرارند: 1) هر گزاره اي به اجزاي  غايي فريدي تجريه مي شود كه اين اجزا به عنوان حالات اتمي و گزاره هاي اوليه هستند و  قابلت صدق يا كذب گزاره اصلي را مطرح مي كنند، 2)  گزاره هاي اوليه از يكديگر مستقل هستند و مستقل از يكديگر صادق يا كاذب فرض مي شوند، 3) گزاره هاي اوليه تركيب بي واسطه اي از نمادها يا نامهاي معنايي به حساب مي آيند، 4) نامها به تمامي بر مؤلفه هايي تأكيد دارند كه از مركب بودن بري هستند، و 5) حالات اتمي امور تركيبي از اين اشياي بسيط هستند.

هرچند كه اين آموزه ها  آشكارا اتم گرايانه ناميده مي شدند اصطلاح " اتم گرايي منطقي" به وسيله خود ويتگنشتاين به كار نمي رفت و اين راسل بود كه در سال 1911 در انجمن فلسفي فرانسه آن را مطرح كرد. راسل تصريح مي كند كتاب " فلسفه اتم گرايي منطقي" را  از دوست و هم دانشگاهي و شاگردش لودويك ويتگنشتاين آموخته است. بدين جهت بود كه اين اصطلاح به ويتگنشتاين هم نسبت داده شد.  آنچه از اتم گرايي منطقي مدنظر راسل بود  اصول كه ويتگشتاين شرح داده بود به شمار مي رفتند اما راسل بيش و پيش از آنكه تجريه فيزيكي را مدنظر داشته باشد تجزيه منطقي را مدنظر داشت. در پاره اي از عبارات ويتگشتاين نيز اين معنا مستفاد مي شود يعني ه او نيز تجزيه منطقي را مدنظر داشته است و بنابراين مي توانيم اين دو را در دوره اي از زندگي فكري شان هم رأي به حساب آوريم.