به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "تاگس انسایگر" در تحلیلی به قلم "مارتین کیلیان" نوشت : اوباما به عنوان یک فرد ضد بوش نامزد ریاست جمهوری آمریکا شد. نامزد شدن وی به عنوان یک آمریکایی سیاه پوست با هیجان و استقبال زیادی همراه شده بود. در تابستان 2008 زمانی که وی به عنوان رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شد صدها هزار نفر در برلین و سراسر دنیا پایکوبی کردند.
اما امروز اوباما در سخنرانی هایش تلاش زیادی می کند تا شنوندگان را در سالن کنفرانس جمع کند و اخیرا در ایالت میامی وی در سالنی که بیش از نیمی از آن خالی بود سخنرانی کرد.
تاگس انسایگر در ادامه نوشت : اوباما وعده داده بود که گوانتانامو را ببندد و فرهنگ فاسد اقتصادی و پولی در کشور را بهبود بخشد. او وعده داده بود که به خودکامگی های رئیس جمهوری در آمریکا پایان دهد. بیکاری در این کشور قرار بود با برنامه های اقتصادی مدونی کاهش یابد. اما هیچ یک از این وعده ها در سومین سال از ریاست جمهوری اوباما محقق نشده است.
در چنین شرایطی ما تا چه حد باید از اوباما دلسرد شده باشیم؟ البته توماس جفرسون یک کارشناس آمریکایی بر این عقیده است که هیچ کس کاخ سفید را با همان اعتبار خوبی که زمان ورودش داشت ترک نمی کند. رئیس جمهوری در آمریکا یک سمت خارق العاده است که با توهمات همراه است. اوباما نیز اخیرا اعتراف کرده است که دلسردیهای آمریکایی ها همیشه وجود داشته است.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب اظهار داشت : اوباما در آمریکا با مخالفان سرسختی روبرو است و این در شرایطی است که به دلیل رکود اقتصادی که از زمان ورود وی به کاخ سفید در آمریکا شروع شده است وضعیت خوبی در این کشور ندارد. اما اوباما به جای اینکه کشور را رهبری کند نشسته و نظاره گر ورود دیگران به صحنه است.
نویسنده در ادامه با اشاره به ناکامی های اوباما در زمینه بهبود وضعیت اقتصادی کشور و پیشبرد گرایش صلح در خاورمیانه گفت : اوباما در آمریکا به عنوان یک فرد تاثیرگذار عمل نکرده است.
از طرف دیگر حالت امپریالیستی رئیس جمهوری آمریکا همچنان وجود دارد. اوباما به ندرت توانست در این راستا بهتر از بوش عمل کند. وی خودداری از جلب موافقت کنگره در جنگ لیبی را با این استدلال که او در مسیر برانگیختن دشمنی ها قدرم نمی گذارد توجیه کرده است.
"تدرال" یک خبرنگار و کارشناس آمریکایی اظهار داشته است که در افغانستان، عراق، پاکستان، لیبی و یمن به ندرت می توان جایی را پیدا کرد که اوباما بتواند در آنجا جایزه صلح نوبلش را به نمایش بگذارد.
اوباما مانند سلفش در لباس اجبار و خودبینی آمریکا مخفی شده است. ریچارد نیکسون نیز در پوشش همین جامه ابتدا کاملا مخالف جنگ ویتنام بود چرا که وی می ترسید بدون به دست آوردن یک پیروزی قانع کننده آسیب بزرگی به اعتبار آمریکا وارد شود.
نویسنده در ادامه به فساد مالی اوباما به سبب هزینه های هنگفت برای پیروزی در انتخابات اشاره کرد و نوشت : هرگز نامزدی در آمریکا به اندازه اوباما برای پیروزی در انتخابات هزینه نکرده است.
نظر شما