علی‌اصغر شیرزادی در گفتگو با خبرنگار مهر با انتقاد از فضای حاکم بر ادبیات داستانی کشورگفت: بسیاری از اهالی قلم امروز برای نوشتن لکنت ذهنی و زبانی دارند.
وی ادامه داد: بسیاری از آثاری که در چند سال اخیر در کشور با نام داستان یا رمان منتشر شده است، حتی زیر متوسط هم نیست و اتفاقا این مساله در رابطه با نویسندگان جوان کمتر دیده شده است، ولی در میان نویسنده‌های قدیمی‌تر که انتظار از آنها بیشتر است، سطح آثار بسیار پایین‌تر آمده و حتی این افراد نتوانسته‌اند در سال های اخیر گذشته خودشان را تکرار کنند.
نویسنده مجموعه داستان «یک سکه در دو جیب» افزود: نیاز به مطالعه همیشه در جامعه بوده و هست، ولی وقتی چیزی دست کسی را نمی‌گیرد، می‌شود همین که به آن می‌گویید رکود. داستان خوب و درجه یک مخاطبش را پیدا می‌کند. البته ادبیات درجه یک در همه جای دنیا مخاطب محدودی دارد. مثل پفک نمکی و چیپس نیست که همه برایش ولع داشته باشند. با این وجود من معتقدم اگر کار درجه یک منتشر شود، مشکلی برای پیدا کردن مخاطبش نخواهد داشت.
شیرزادی ادامه داد: فردی را می شناسم که کتابش سال گذشته جایزه نخست یک جایزه ادبی معتبر را گرفت، اما هنوز کتابش در کتابفروشی‌ها دارد خاک می‌خورد و فروش نمی‌رود و این یعنی کسی این چیزها نگاه نمی‌کند و خوب این مساله بدی است.
وی افزود: این روزها به دلایل زیادی در ادبیات داستانی ایران خود اثر هم نمی‌تواند خودش را نشان دهد که این هم نشانه حاکم شدن رکود بر نوشتن است.
نویسنده مجموعه داستان «غریبه و اقاقیا»ادامه داد: انتشار این همه رمان از نویسندگان نوقلم که این روزها شاهد آن هستیم، نشانه رونق بازار کتاب و ادبیات نیست. مساله اینجاست که هیچ کدام از این آثار درخشش ندارند. به اصطلاح هیچ کدام از این آثار و نویسنده‌ها نتوانسته‌اند یقه مخاطب را بگیرند و او را شگفت‌زده کنند.
وی همچنین یادآور شد: به هر حال یک نکته اصلی این است که همه حوزه‌های عمومی فرهنگی و اجتماعی با هم در ارتباط هستند. نمی‌شود گفت که در جایی اتفاقی افتاده است و بقیه جاها همچنان در آنها خبری نباشد. رکودی اگر هست به دلیل رکود حاکم بر همه بخش‌های اجتماع است.
نظر شما