محمد مهدی درویشوند در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه پاکدامنی به شیوه‌ای که قرآن معرفی می‌کند اثرات بسیار زیادی در روح و شخصیت انسان دارد گفت: این پاکدامنی هم در ظاهر است و در باطنی، هم جسمی است و هم روحی و موجب می‌شود حرکات انسان و جسمش دیگران را به تحریک وادار نکند.
وی با اشاره به این که قرآن کریم در بحث عفاف الگو و مصداق فردی مشخص نمی‌کند گفت: متن قرآن بیان نکته‌ها و اخلاقیات و احکام است و به مسائل به صورت ریز وارد نمی‌شود و اگر می‌خواست برای هر حقیقت اجتماعی الگو ارائه کند متن آن مالامال از اسم انسان‌ها می‌شد. اما زمانی که از فردی مانند حضرت مریم(س) با این اوصاف نام می‌برد به این معنا است که عفت موضوعی ارزشمند نزد قرآن است.
این پژوهشگر دینی با بیان اینکه در موضوع حجاب و عفاف بیشتر از اینکه بخواهیم به دنبال معرفی الگو و مصداق باشیم باید به دنبال معنا و هدف از آن باشیم گفت: حجاب و عفاف به معنای متانت و بالا برنده شخصیت زن است و او را به موجودی ارزشمند و انسانی تبدیل می‌کند.
وی ادامه داد: از آیاتی که در رابطه با موضوع حجاب و عفاف عنوان می‌شود این مسئله استناد می‌شود که پوشاندن بدن مصداق حجاب است. البته در قرآن عبارت جلباب هم آمده است که به معنی پوشش سراسری است که تمامی بدن را می‌پوشاند ولی در یک نگاه کلی شکلی برای پوشاندن لباس در قرآن مطرح نمی‌شود و تنها کیفیت پوشاندن است که مورد توجه قرار گرفته است اما با این حال چادر را باید راحت‌ترین و عرفی‌ترین نوع پوشش بدانیم.
درویشوند خاطرنشان کرد: این حجاب در ادامه به عفاف که امری درونی است منجر می‌شود. طبیعت عفاف این است که مقدمه حجاب قرار بگیرد و موضوعی است مفهومی که اگر هر کدام نباشد دیگری باقی نمی‌ماند اما این دو هر کدام از نظر مصداقی با هم جدا هستند ولی در نهایت در یک راستا قرار می‌گیرند. حجاب را نباید محدودیت بلکه باید مصونیت دانست، همچنین حجاب سلب آزادی نیست و سلب حق از زنان نیز به شمار نمی‌رود.
نظر شما