ابراهیم جلالی درگفتگو با خبرنگارمهر با بیان اینکه قانون و فرهنگسازی را در امر حجاب و عفاف نمی‌توانیم دو امر جدای از هم بشماریم گفت: در کشور ما ضعف جنبه‌های فرهنگی بر جنبه‌های قانونی ارجحیت دارد و همین ضعف فرهنگی به ضعف قانونگذاری و اجرا اثر می‌گذارد.
وی با بیان اینکه بی‌اعتنایی به حجاب، انسان را از نورانیتی که قرآن برای وی متصور شده دور می‌کند، گفت: قرآن حجاب را عاملی می‌داند که باعث پیراستگی و پاکیزگی است و بدحجابی را دلیلی عنوان می‌کند که در نهایت قلب و باطن انسان را آلوده می‌کند.
وی گفت: حجاب در تعبیر قرآن موضوعی است که برای کنترل آفت‌های شهوانی به کار می‌رود، لذا برای نهادینه کردن و فهم صحیح آن در گام نخست باید به این موضوع توجه داشت که این آفت وجود دارد.
این قرآن پژوه اضافه کرد: به اعتقاد من پاک‌ترین مسیر برای درک مسئله حجاب و کشف ضرورت آن نوع نگاهی است که کلام وحی به آن دارد. در پرتو این کلام است که انسان درمی‌یابد که دور شدن او از آنچه به عنوان حقیقت وجودی‌اش نامیده می‌شود، تا چه اندازه به ضرر اوست و او را به سمت و سویی هدایت می‌کند که به تعبیر علما و عرفا خبری از حقیقت زندگی در آن قرار داده شده است.
وی با اشاره به این که در اسلام حجاب به معنی پوشش و در پس پرده قرار گرفتن نیست و تبلیغات غرب بر روی موضوع حجاب دقیقاً متوجه همین نکته است،گفت: آنچه در اسلام در ارتباط با حجاب داریم، در واقع پوشش است که هم برای مرد و هم برای زن الزام شده است و نوع این پوشش است که درباره زن و مرد با تفاوت همراه است.
جلالی با بیان این که موضوع رعایت حجاب و عفاف را باید نخست از دانشگاه‌ها و مدارس و ادارات که در قدرت کنترلی و اجرایی ما قرار دارد، شروع کنیم گفت: اگر نتوانیم بر این محیطها نظارت کنیم بازار و خیابان را نمی‌توانیم کنترل کنیم. اما متأسفانه در این محیطها نیز این قانون مراعات نمی‌شود و نباید انتظار هم داشت که در جامعه اتفاقی بیفتد.
نظر شما