مهری اثنی عشری هماهنگ کننده ارتباطات طرح حفاظت ازتالاب های ایران در کارگاه رویکرد زیست بومی و مدیریت پایدار تالاب ها که پیش از ظهر دوشنبه در سازمان محیط زیست برگزارشد گفت: یکی از مهمترین مبحث های مطرح در حفاظت از تالاب ها توجه به رویکردمدیریتی همه جانبه نگر است
به گفته وی، انسان پیش از این منابع طبیعی را نامحدود می دانست و با تفکر تجدیدپذیر بودن همه منابع رویکرد توسعه ای صرف را دنبال می کرد اما در حال حاضر که بشر متوجه تجدید ناپذیر بودن منابع و تخریب اکوسیستم ها در اثر توسعه ناپایدار شده به دنبال تعریف طرح ها و رویکردهای زیست بومی برای مدیریت منابع است.
به اعتقاد وی، در این طرح ها سعی شده است که بین توسعه و بهره برداری ازمنابع و حفاظت از اکوسیستم ها تعادل برقرار شود.
وی با اشاره به اینکه به هنگام حفاظت از یک اکوسیستم نمی توان منافع ذینفعان آن را نادید گرفت افزود: به هنگام مدیریت هر اکوسیستم که شامل تالاب ها هم می شود بایستی بین منفعت ذی نفعان و افرادی که متضرر می شوند تعادل برقرار شود.
به گفته وی، تمرکز زدایی مدیریت برای اثر بخشی بیشتر و انتقال آن به پائین ترین سطوح از مهمترین مسائلی است که در برنامه ریزی برای مدیریت پایدار تالاب ها بایستی در نظر گرفته شود.
وی تاکید کرد: هزینه ها و درآمدهایی که از محل منابع طبیعی و اکوسیستم ها بدست می آید بایستی برای احیا اکوسیستم و تنظیم پایداری خدمات هزینه شود.
به گفته وی، حفاظت از ساختار و کارکردهای زیست بوم بایستی از اولویت های برنامه های مدیریتی باشد.
اشرفی زاده اظهار داشت: مدیران زیست بوم ها باید اثرات بالقوه وبا لفعل فعالیتهای خود و زیست بوم های همجوار و سایرزیست بوم ها را در نظر بگیرند.
همچنین با در نظر گرفتن منافع حاصل از مدیریت بایستی زیست بوم را از دیدگاه اقتصادی درک کرده و مدیریت کند.
به گفته وی، زیست بوم ها باید در محدوده کارکردهای خود مدیریت شوند ورویکردزیست بومی بایستی در مقیاس فضایی و زمانی مناسب بکار گرفته شود. همچنین با در نظر گرفتن مقیاس های زمانی و اثرات تاخیری که شکل دهنده فرایندهای زیست بوم هستند اهداف مدیریت باید به صورت بلند مدت تنظیم شود که البته تغییرات اجتناب ناپذیر در مدیریت باید موردتوجه قرار گیرد.
وی افزود: رویکرد زیست بومی باید بدنبال برقراری تعادل و تلفیق حفاظت و بهره برداری خردمندانه از تنوع زیستی باشد و تمامی اشکال اطلاعات مرتبط شامل علمی، بومی، نوع آوری و تجارب محلی را در نظر گیرد.
وی اظهار داشت: این رویکرد باید تمام بخش های مرتبط جامعه و مراجع علمی را دخیل کرده زیرا مسائل مدیریت تنوع زیستی پیچیده و همراه با کنش های متقابل اثرات جانبی و پیامدهای متعدد است. لذا متخصصان و دست اندرکاران مرتبط در سطوح محلی، ملی و بالاتر در صورت نیاز بایستی درگیر شوند.
نظر شما