قصه‌های تنیده در هم را دوست دارم

در ابتدای این نشست فریدون جیرانی درباره ساخت این فیلم گفت: کار را با آقای شایسته شروع کردیم و تصمیم داشتیم تا با هم یک همکاری داشته باشیم و چون پای ستاد مبارزه با مواد مخدر در میان بود می خواستم که قصه فیلم  با بحث اعتیاد همخوانی داشته باشد،این بود که این فیلمنامه را به شایسته ارایه دادم و مقدمات کار شکل گرفت.

 

شایسته در ادامه توضیح داد: "قصه پریا" یک فیلم کاملا خصوصی محسوب می شود و به هیچ وجه اثری سفارشی نیست. ستاد مبارزه با مواد مخدر  هیچ دخالتی در کارگردانی و فیلمنامه نداشته و حضور آنها تنها به شکل اسپانسر بوده و اصلا قبل از اینکه این ستاد در فیلم اسپانسر شود ما کار را شروع کرده بودیم و فیلمنامه توسط آقای جیرانی به دست من رسیده بود و در نتیجه حتی اگر آنها هم حضور پیدا نمی کردند ما باز هم این اثر را می ساختیم.

 

حاجی مشهدی درباره لحن فیلم توضیح داد: ژانر مورد علاقه جیرانی ملودرام است،خصوصا ملودرام اجتماعی و عاشقانه که مصداق بارز این فیلم است.احساس می کنم فیلم در تدوین دچار نوعی سردرگمی است و البته روایت غیر خطی این فیلم از نکات مثبت آن به حساب می آید.این نوع روایت که حدیث از طریق نوار وارد قصه می شود جای بحث دارد. به اعتقاد من ضرب آهنگ قصه خوب است،اما لحن روایت دچار اختشاش شده است.

 

شایسته درباره نقش خود به عنوان تهیه کننده گفت: نه تنها در این فیلم که عموما در همه کارهایی که تولید می کنم بنا را بر مشورت می گذارم و با کارگردان کاملا در تامل هستم و با همفکری هم کار را جلو می بریم. بر این باورم که سینمای ایران خیلی با سینمای آمریکا که در آن حتی تهیه کننده بازیگر را هم انتخاب می کند و سپس آن را در اختیار کارگردان می گذارد فرق دارد.

لاریجانی درباره فیلمنامه فیلم توضیح داد: از همان ابتدا قرار گذاشته بودیم که وارد ریز قصه ها نشویم و فکر می کنم اگر بیشتر وارد آنها می شدیم این ریز قصه ها ما را از قصه اصلی که قصد بیان آن را داشتیم دور می کرد، در مورد سوال دوم هم باید توضیح دهم که این چیزی که شما می گویید یک حس است و حداقل ما فکر نمی کنیم چنین اتفاقی افتاده باشد و از ابتدا تصمیم داشتیم با قصه را به همین شکلی که می بینید پیش ببریم.

 

سیفی آزاد نیز در این باره گفت: ما در این فیلم قصد نداشتیم تا  حداقل در روایت یک کار معمولی انجام دهیم و انتخاب این نوع روایت به خاطر ضرورت داستان بود.اگر قصه به صورت خطی و به شکل ساده روایت می شد تبدیل به یک اثر معمولی تلویزیونی می گشت و ما نمی خواستیم که چنین اتفاقی رخ دهد و طبق اصول معمول داستان نویسی کار روایت شود. ضمن این که  طراحی ما در این کار به گونه ای بود که استفاده از روایت توسط کاراکتر الزامی بود و جزیی از کار محسوب می شد و به کار چسبیده بود.

پس از حرف‌های سیفی آزاد و لاریجانی، جیرانی هم در ادامه این بحث توضیح داد که من این نوع روایت که در هم ادغام می‌شود را دوست داشتم و باید بگویم که این ایده در همان فیلمنامه شکل گرفته بود و همان روایت فیلمنامه تدوین شد و ما چیز خاصی کم یا اضافه نکردیم.من ملودرام خانوادگی را دوست دارم و معتقدم حرفهای زیادی با این گونه سینمایی می توان زد.

در ادامه تماشاگران سوالات خود را از عوامل فیلم پرسیدند. این جلسه ساعت 22:30 با تجلیل ازعوامل و میهمانان به کار خود پایان داد.