دکتراحد فرامرز قراملکی درباره ادا کردن حق دین متفکران ایرانی در مقایسه با فیلسوفان غربی به خبرنگار مهر گفت: ابتدا باید ادای دین را تعریف کنیم که مراد ما از ادای دین چیست، اگر ادای دین را به معنای احیای آثار و ترویج انتقادی اندیشههای اندیشمندان این مرز و بوم بدانیم باید بگویم که کم کارکردهایم نه اینکه کاری نکردهایم.
وی گفت: خوشبختانه در سالهای اخیر موجی از انتشار آثار و احیای اندیشههای دانشمندان ما در طرح پایان نامهها و کتابهای اساسی بوجود آمده که نمی‌شود از آن چشم پوشید البته باید این کارها را ادامه داد و اساتید و دانشجویان را تشویق کرد، ولی در مقیاس نیازی که داریم این کارها بسیار کم است ولی اینکارها انجام شده و میشود و بایستی که حجم بگیرند.
قراملکی افزود: باید نویسندگانمان را تشویق کنیم این کارها بیشتر شوند. البته برای این کار باید متد را پیدا کنیم و روش هم از طریق گفتگوهای انتقادی بدست می آید. قدر و منزلت دانشمندان خودمان را باید بدانیم و نگذاریم که سایر کشورها آنها را مصادره کنند. امروزه مصادره شدن دانشمندانمان یک واقعیت بسیار تلخ است. چرا باید بگذاریم برای مثال زکریای رازی را یک دانشمند عرب بدانند در حالیکه او ایرانی ایرانی است.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اخلاق تصریح کرد: اگر بخواهیم قدر دانشمندان ایرانی را بدانیم باید این مجال و امکان را به معاصرین و چه گذشتگان بدهیم که در یک گفتگوی علمی در سطح جهانی وارد شوند و با شیوههای انتقادی گفتگو آشنا بشویم.
استاد دانشگاه تهران یادآور شد: حمایت دولتی از اندیشهها نکته بعدی است. این انتخاب چهرههای ماندگار گامی در راه ارج نهادن به متفکران کشورمان است که البته با وضعیت مطلوب فاصله بسیاری داریم. بسیاری از اندیشمندان و دانشمندان ما ایدهها و اختراعات علمی دارند ولی به نام خود آنها ثبت نمی‌شود و برای ثبت آنها در دنیا تلاش نمی‌شود. این وظیفه دانشگاهها و سازمانهای پژوهشی است که ادای دین به دانشمندان را در این برهه هم انجام دهند.
رئیس گروه اخلاق حرفهای دانشگاه تهران در مورد اینکه چرا بیش از پرداختن به داشتههای خودی به دیگران بها میدهیم و اینکه در نشستها و بررسی نظریات، متفکران و اندیشمندان ایرانی جایگاه بسیار کمرنگی دارند نیز گفت: این بحث یک نتیجه چند عاملی است یک عامل این است که ما خودیهایمان را کم میشناسیم.
قراملکی افزود: بسیاری از دانشمندانمان را نمیشناسیم چه معاصرین و چه گذشتگان را و این دلیل کم بها دادن به آنهاست .دیگر اینکه ما میراث گذشتگانمان را به زبان روز نداریم اما میراث غربیها جذاب و به زبان روز است و وقتی جذاب و به روز باشد ناخودآگاه طرفدار بیشری پیدا میکنند.عامل دیگر هم این است که بسیاری از نقل قول کردنها از دانشمندان و اندیشمندان غربی مد شده است و روشنفکران ما علاقه دارند از افرادی که در غرب در اندیشههای تازه دستی دارند نام ببرند.
نظر شما