عزتالله مهرآوران بازیگر تئاتر و سینما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره برگزاری پانزدهمین جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی اظهار کرد: من هنوز با این جشنواره مشکل دارم. مشکل اینجا است که بعد از چند سال برگزاری آن به تعریف مشخصی برای نمایش آیینی و سنتی نرسیدهایم.
وی افزود: ما یا آیین های نمایشی داریم یا سنت های نمایشی. نمیشود گفت که نمایش های آیینی. آیین تعریف خود را دارد و نمایش یک تعریف دیگر. اینها با هم همخوانی ندارند. به همین دلیل، هر چه که مربوط به فرهنگ مردم است از جمله ترانه ها و بازی ها را در این جشنواره آوردهایم.
این بازیگر در ادامه بیان کرد: اگر ما به تعریفی مثل تئاتر برسیم که هنری قانونمند است آن وقت می توانیم ارزشهای کاری خود را ببینیم. اما متاسفانه ما تعریف از این کار نداریم بنابراین هرگز جز تماشا کردن چیزی عاید ما بشود.
مهرآوران با بیان اینکه آیینها قابل چارچوببندی و قانونمندی نیستند، ابراز کرد: اگرآنها تعریف علمی و آکادمیک داشت حالا ما در دانشگاه یک واحد نمایش آیینی داشتیم. بنابراین قابلیت نمایش شدن آیین وجود ندارد. تعزیه و رو حوضی تعریف مشخصی دارند و جایگاه نمایشیشان مشخص است اما لالایی و ترانههایی که در طول این جشنواره اجرا شدند کدامشان نمایش است و کدامشان آیین؟ آیین ها کجا قابل تعریف هستند؟
وی در بخش دیگر صحبتهای خود به تغییر دبیر در هر دوره از جشنواره اشاره کرد و افزود: مشکل دیگر چنین جشنوارهای این است که برای هر دوره دبیر جشنواره عوض میکنیم. دبیر جشنواره در طول چند دوره تخصص و تدبیر مییابد. این همه عوض کردن دبیر جشنواره به نظر من هیچ گاه سودی برای جشنواره است.
این بازیگر تئاتر که در پانزدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی قرار است شاهنامهخوانی کند، در پایان گفت: در جشنوارههایی که بیرون از ایران می رویم شاهد هستیم که تعریف مشخص و چارچوب معینی برای خود دارند. ولی نویسندهای که در ایران نمی داند با چه تعریفی باید در چنین جشنوارهای کار اجرا کند نتیجه کارش طبیعتا ضعیف می شود. بنابراین باز هم تاکید میکنم آیینها را نمیشود تبدیل به نمایش کرد.
نظر شما