به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر" از اين تحقيق ، ناديده انگاشتن زندگي معنوي افرداي كه دچار مشكلات ذهني هستند يا آنان كه در يادگيري با مشكل مواجه هستند بسيار ساده است ، اما براي اين كار بايد يكي از ژرف ترين ساحات انساني آنها را ناديده بگيريم و آنان را از يكي از مهمترين ابعاد زندگي محروم كنيم.
آنهايي كه اعتقاد دارند معلولان ذهني نيز از معنويت و عوالم روحاني برخوردارند تصديق مي كنند كه تمام انسانها از بعد معنوي برخوردارند. آنها شديداً اعتقاد دارند كه تمام انسانها به حس معنا نياز دارند. همه انسانها نياز دارند تا بدانند چه كسي هستند، چرا در اين دنيا زندگي مي كنند چه مواردي به آنها اميد مي دهد و چه مواردي باعث مي شود آنان احساس اعتماد كنند.
در ادامه گزارش خبرگزاري "مهر" از اين تحقيق آمده است : اگر انسانها نتوانند افكار خود را با چنين عباراتي بيان كنند بدين معنا نيست كه آنان درباره چنين موضوعاتي فكر نمي كنند يا برايشان اهميتي ندارد. در حقيقت انسانها هر نوع مشكل يادگيري يا مشكلات بهداشت رواني داشته باشند، اغلب مي خواهند معنويت بخشي از درمان آنان باشد. بنابراين، درك معنويت در زندگي آنان نقش مهمي ايفا مي كند.
" ورونيكا" زن 39 ساله اي كه از "سندروم داون" رنج مي برد درباره اين امر ترديد ندارد كه معنويت بخش مهمي از زندگي او راتشكيل مي دهد. او مي گويد دعا و نيايش به وي كمك مي كند با مسئله مرگ مادرش كنار آيد. او مي گويد: با مسيح(ع) صحبت كردم. درباره زندگي خودم. مي خواهم مادرم به قلب من بازگردد. او سرطان داشت.
بسياري از افرادي كه از مشكلات يادگيري رنج مي برند به خوبي نمي توانند از زبان براي ابراز احساسات خود استفاده كنند. معنويت آنها در طول زندگي اشان تقويت مي شود تا از طريق ابراز ايمان خود.
در نظر افرادي كه از مشكلات يادگيري رنج مي برند ايمان ملموس تر از حضور در مراسم ديني است. از لحاظ فيزيكي ممكن است حضور در مراسم ديني آنها را راضي كند، چرا كه نمي توان از آنها انتظار داشت در طول مدت مناجات استعاره مانند آرام بنشينند و گوش كنند. اما حضور در مراسمي كه بتوانند از لحاظ جسمي در آن شركت كنند برايشان دلگرم كننده تر محسوب مي شود.
در برخي از جوامع اقليت قومي مشكلات ذهني همانند يك لكه ننگ به شمار مي رود. يكي از راه هايي كه مي توان به اين جوامع كمك كرد آموزش آنان در زمينه مشكلات ذهني و انواع معلوليت ذهني است. بخصوص زماني كه مسئله ايمان و نيايش مطرح مي شود اين امر بهترين جايگاه براي شروع است. در شرق لندن پروژه اي در حال انجام است كه اين پروژه به مثابه برنامه اي آموزشي دراين زمينه عمل مي كند. اميد مي رود چنين اقداماتي باعث شود معلولان ذهني در جامعه حضور يابند و به واسطه ايمان خود شفا يابند.
گزارش گروه دين و انديشه خبرگزاري " مهر" از اين تحقيق مي افزايد : برخي ها از اين امر بيم دارند كه پديده اي به نام مراقبت معنوي كه از طرف كليسا يا موسسات درماني انجام مي شود اين افراد را آسيب پذير تر كند. عده اي ديگر استدلال مي كنند كه چنين اقدامي تنها به كساني اختصاص دارد كه تازه به ديني رو آورده اند.
اما ديگران بر اين باورند كه اين امر مي تواند بر معلولان ذهني تاثيرعكس داشته باشد.
در گذشته افرادي كه درموسسات درماني فعاليت كرده و به معلولان ذهني كمك مي كردند درباره معنويت خود صحبت نمي كردند چرا كه اعتقاد داشتند بايد بين دين و طب تمايز قائل شد؛ اما اخيراً درمان هاي پزشكي به حيطه روانپزشكي وارد شده و معنويت نقش مهمي را در درمان ايفا مي كند.
نظر شما