فرهنگسرای نوساز ورامین هبه شد/ فرهنگ ورامین مظلومتر از گذشته

به گزارش خبرنگار مهر، فرهنگسرای ارشاد ورامین که در سال 1382 و در فاز اول، با هزینه ای بالغ بر 80 تا 120 میلیون تومان در حوالی میدان ولیعصر(عج) افتتاح شد و حدود دو سال بعد، فاز دوم آن نیز به بهره برداری رسید، تنها فرهنگسرای جدید الاحداث و آبرومند شهرستان ورامین و شهرستان تازه تأسیس و منفک شده پیشواست.

مکانی خلوت و اضطراب آور برای یک فرهنگسرا

در سالهایی که طرح اولیه احداث این فرهنگسرا رونمایی شد، عمده اشکالی که به آن گرفته می شد، این بود که محل احداث آن، دور از دسترس مردم و با توجه به بیابانی که اطراف آن وجود داشت، پرت و خلوت و اضطراب آور بود.

در سالهای اخیر و پس از افتتاح فاز دوم فرهنگسرای ارشاد، این مکان فرهنگی به کانون شهید آوینی واگذار شد تا فعالیتهای فرهنگی آن در دوران رئیس سابق اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان ورامین، شکل بگیرد.

دوری راه، نبود امکانات کافی از قبیل گاز، برق و عدم امنیت کافی باعث شد تا خیلی زود، علاقه مندان به فرهنگ و هنر و همچنین مسئولان کانون شهید آوینی از حضور در این فرهنگسرا گریزان شوند.

نداشتن راه دسترسی مناسب که باید توسط شهرداری ورامین ساماندهی می شد و عدم اضافه کردن امکانات رفاهی و ... برای فرهنگسرای بزرگ و قابل قبول در این منطقه، باعث شد تا چشم تیزبین برخی دستگاهها و نهادها، معطوف به تسخیر این مکان فرهنگی باشد.

مشکلات امنیتی پرت و خلوت بودن و عدم وجود راه دسترسی مناسب این فرهنگسرا به شهر ورامین نیز از جمله مشکلاتی بود که باعث شد تا در اقدامی غیر فرهنگی، ماجرای هبه این فرهنگسرا شکل بگیرد.

مدیرکل واگذار کرد، رئیس ارشاد ورامین مخالفت کرد

تفاهمنامه ای میان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران و فرماندار شهرستان ورامین امضا شد که در آن تفاهمنامه، این فرهنگسرای متروکه به مدت یک سال به یکی از معاونتهای فرماندهی انتظامی شرق استان تهران که به تازگی در شهرستان ورامین مستقر شده، واگذار شود.

در این میان، رئیس جوان اداره ارشاد ورامین و پیشوا که مخالف جدی این واگذاری بوده، به شدت در مقابل این تفاهمنامه مقاومت کرد و شنیده ها حاکی از آن است که حتی وقتی فرماندار شهرستان از وی خواست تا کلید فرهنگسرا را در اختیارش قرار دهد، مقاومت کرده و تلفن همراهش را به روی تماسهای فرماندار مسدود کرد.

در نهایت، فرماندار ورامین، روز دوشنبه سوم مردادماه در محل اداره ارشاد ورامین حضور یافت و باز هم با مقاومت رئیس ارشاد مواجه شد که در نهایت، منصوری معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان ورامین مجبور به تماس تلفنی با اسماعیلی طبا مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران شد.

پایان تماس تلفنی فرماندار ورامین و مدیر کل ارشاد استان، به فاجعه ای فرهنگی تبدیل شده و علیرغم مخالفتهای رئیس اداره ارشاد ورامین و اهالی فرهنگ و هنر – که بعد از امضای تفاهمنامه و واگذاری فرهنگسرای ارشاد به نیروی انتظامی متوجه ماجرا شده اند – سرانه فرهنگی شهرستان ورامین کمتر و فاجعه بارتر از گذشته شد.

هنوز درد تعطیلی سینما قدس ورامین درمان نشده است

این اقدام سئوال برانگیز و غیر فرهنگی مدیر عالی اجرایی شهرستان ورامین در حالی است که هنوز سه ماه از تعطیلی تنها سینمای جنوب شرق استان تهران که در برگیرنده حدود یک میلیون نفر جمعیت این مناطق است، نمی گذرد.

بهانه عدم توان بهره برداری فرهنگسرای ارشاد ورامین که گویا دستاویز واگذاری این مکان فرهنگی به نیروی انتظامی شده است، به راحتی قابل حل شدن بود و فرماندار ویژه ورامین نمی توانست مانند تعطیلی سینما قدس ورامین، موضعی انفعالی داشته باشد.

در شهرستانهای ورامین و پیشوا که کمبود سرانه های فرهنگی بیداد می کند، لبخندهای بی تفاوتی مسئولان عالی اجرایی و فرهنگی شهرستان ورامین نسبت به تعطیلی تنها سینمای ورامین که از پیشوا، پاکدشت و حتی گرمسار – در استان سمنان – نیز مشتری داشت، داغ دل فرهنگ دوستان را تازه می کند.

در این میان، بهانه ای مانند شخصی بودن سینما و رأی دادگاه به نفع آن شخص به میان کشیده شد تا مسئولان فرهنگی و اجرایی شهرستان از زیر بار این حقارت، شانه خالی کنند.     

اما در خصوص فرهنگسرای ارشاد، قضیه بسیار متفاوت است؛ مگر می شود در روزهایی که دولت خدمتگزار بر لزوم فعالیتهای فرهنگی تأکید دارد و حتی دور سوم سفرهای استانی را با همین رویکرد دنبال می کند و شهرستانهای ورامین و پیشوا از نداشتن کمترین امکانات فرهنگی رنج می برند، به همین راحتی از یک فرهنگسرای دو طبقه حدود 1600 مترمربعی، با یک سالن آمفی تئاتر90 نفره گذشت؟

شرط فرماندار برای عدم واگذاری فرهنگسرا به نیروی انتظامی

نکته مهمی که مطرح شده، این است که فرماندار ویژه شهرستان ورامین وقتی با مخالفت و مقاومت رئیس اداره ارشاد برای واگذاری فرهنگسرا به نیروی انتظامی یا هر نهاد و ارگان دیگری روبرو می شود، پیشنهاد جالبی به این رئیس جوان می دهد؛ منصوری از قرایی خواست که از فرهنگسرایی که با کمبودهای مختلفی روبروست، بهره برداری کند وگرنه آن را واگذار کند و در این میان، "باید" در دستورهای فرماندار، حرف اول را می زده است.

این درخواست غیر منطقی فرماندار جوان ورامین در حالی است که خود وی بهتر می داند که بودجه های فرهنگی شهرستان ورامین کمتر از حد مطلوب است و ساماندهی فرهنگسرای ارشاد، به همیاری فرماندار، شهردار و شورای اسلامی شهر ورامین و حتی مسئولان عالیرتبه استان تهران نیاز دارد.

این امر، همان نکته ای است که معاون اداره ارشاد ورامین در جلسه سه هفته قبل کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر ورامین به آن اشاره داشته و وقتی با مخالفت اعضای کمیسیون فرهنگی شورا در خصوص واگذاری فرهنگسرا مواجه می شود، اعلام می کند که اگر شهرداری و شورا مشکل راه دسترسی به فرهنگسرای ارشاد را حل کنند و بحث امنیت مراجعه کنندگان نیز پیگیری و موانع آن برطرف شود، در طول مدت یک هفته، آنجا فعال شده و از رخوت چند ساله بیرون خواهد آمد.

"فرهنگ" پیشگیرانه و "امنیت" درمانگرانه

اگر چه فرماندار ویژه ورامین به رئیس ارشاد گفته که در صورت امکان بهره برداری این اداره فرهنگی از فرهنگسرا، آن را به نیروی انتظامی واگذار نمی کند، ولی آیا فرماندار جوان ورامین نمی داند که راه اندازی کامل این فرهنگسرا به بودجه ای حداقل 20 تا 50 میلیون تومانی نیاز دارد؟

در ایامی که اداره ارشاد ورامین با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کند، مدیر کل ارشاد استان نمی توانست به جای هبه فرهنگسرای جدید الاحداث منطقه، بودجه ای برای تکمیل و رفع نواقص فرهنگسرا اختصاص دهد تا جوانان و نوجوانان این شهرستان، از وجود یک مکان بزرگ فرهنگی بهره ببرند؟

کیست که نداند " فرهنگ " امری پیشگیرانه است و " امنیت " ایجاد شده توسط نیروی انتظامی و هر نهاد امنیتی دیگر، درمانگرانه؟!

در حال حاضر، پاسخ تمام این سئوالات این گونه داده شده که به راحتی، مکانی فرهنگی که حدود هشت سال در انزوا و بدون بهره برداری مطلوب بوده، هبه شده و اصل صورت مسئله را از بین برده اند.

مدیرکل ارشاد و معاون استاندار پاسخگو نیستند

خبرنگار مهر برای پیگیری این ماجرا، از فردای امضای تفاهمنامه و واگذاری فرهنگسرای ارشاد به نیروی انتظامی(سه شنبه هفته گذشته) تماسهای متعددی با مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان تهران و معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان ورامین داشت که طبق معمول این گونه مواقع، هیچ کدام جوابگو نبودند.

حدود ساعت 20 و 30 دقیقه سه شنبه شب، بالاخره اسماعیلی طبا مدیر کل ارشاد استان تهران جواب تلفن همراهش را داد و پس از شنیدن سئوال خبرنگار مهر در مورد "چرایی واگذاری و هبه این فرهنگسرا و تأکید خبرنگار بر کمبود فضاهای فرهنگی شهرستانهای ورامین و پیشوا و حتی پاکدشت"، گفت که 10 دقیقه دیگر، تماس می گیرد و جوابگوست؛ اکنون که این سطور رقم می خورد، حدود 84 ساعت از تماس و گفتگو با مدیرکل می گذرد و هنوز آن 10 دقیقه فرا نرسیده است!

فرماندار جوان ورامین نیز مانند همیشه به هیچ وجه پاسخگو نیست - حداقل 12 تماس تلفنی خبرنگار مهر در ساعات و روزهای اخیر را بی پاسخ گذاشته است.

جالب اینجاست، همین فرمانداری که پاسخگو نیست، در ماجرای تصویب فرمانداری ویژه ورامین که می خواست نام شخص فرماندار مطرح شده و افتخار این مهم نصیبش شود، در اولین تماس و با سومین زنگ، در حالی که به قول خودش در جلسه مهمی برای حل مشکلات یک روستا بود، جوابگو شد(فایل صوتی مکالمات موجود است).

سئوال مهم اینجاست که آیا فرهنگ و هنر شهرستان محروم ورامین که این چنین با بی مهری مسئولان مواجه می شود، کم ارزشتر و بی اهمیت تر از مشکلات یک روستاست؟

نیروی انتظامی به یاری فرهنگ مظلوم ورامین بشتابد

حالا که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی اصلی فرهنگ شهرستانهای استان تهران است و فرماندار ویژه ورامین که نماینده عالی دولت در منطقه است، چنین ظلمی به جوانان و مردم منطقه کرده اند و هیچ کدام حاضر نیستند حتی به دلایل این واگذاری و کمتر کردن سرانه فرهنگی این منطقه محروم اشاره کنند، باید چاره ای دیگر اندیشید و از دیگران یاری خواست.

دست استمداد اهالی فرهنگ و هنر به سوی سردار احمدی مقدم فرمانده نیروی انتظامی کشور، سردار رادان جانشین این فرماندهی - که هر دو سبقه فرهنگی نیز دارند - و سرهنگ فتحی فرماندهی انتظامی شرق استان تهران است تا شاید آنها از تحویل گرفتن این مکان فرهنگی اجتناب کرده و با این اقدام مثبت فرهنگی، به روند پرتلاش خود در زمینه ایجاد امنیت مطلوب در منطقه، کمک شایانی کنند و دعای خیر جوانان و نوجوانان و والدین آنها را پشت سرشان داشته باشند.

فرهنگ را نمی توان معامله کرد

بدون شک، فرهنگ را نمی توان معامله کرده و باید به آن کمک کرد تا با کاهش حوادث و رویدادهای ضد فرهنگی و جرم و جنایت روبرو شد.

فرهنگ شهرستانهای ورامین و پیشوا به دلیل سهل انگاری برخی مسئولان فرهنگی و اجرایی در قهقرا به سر می برد و کمبود اماکن فرهنگی و هنری در این مناطق، هویداست.

مسئولان عالی شهرستان ورامین نباید در کنار این کمبودهای مشهود، با انواع و اقسام خواهشها و تفاهم نامه ها، راه را به روی پیشرفت فرهنگی شهرستان ببندند و مدعی طلایه داری فرهنگ نیز باشند.

فرهنگ و تمدن در جای جای ورامین ریشه دارد ولی متولیان فرهنگ و مسئولان عالی اجرایی، برای مطرح کردن خود و شاید رضایت برخی مسئولان و پربارتر کردن کارنامه نوپای خود، حق مردم را در فرهنگ شهرستان محروم ورامین معامله می کنند؛ به راستی فرهنگ را نمی توان معامله کرد.

..................................

علیرضا مهدی زاده