دکتر محمد هاتفی در مورد جایگاه نظریه‌پردازی در ایران به خبرنگار مهر گفت: ظرفیت خوبی برای ارائه نظریه‌پردازی در ایران وجود دارد حتی در سطح بالاتر از وسع جهانی، ولی نظریهها کم ارائه می شود. یعنی زمانی ابزار کار نداریم که کار صورت نمیگیرد ولی یک وقتی مثل الان ابزار کار خوبی داریم اما کارهای خوبی صورت نمیگیرد.
وی افزود: از لحاظ نیروی علمی متخصص که دسترسی به منابع دست اول و کتابهای تولید شده داشته باشند همه چیز به نحو کافی داریم و حتی بیش از حد موجود است و سواد و دانش و آمادگی کافی هم برای پرداختن به نظریه مهیا است ولی حلقههای اتصال به هم مرتبط نیستند و به هم وصل نمیشوند.
معاون علمی دبیرخانه هیأت حمایت از کرسیهای نظریه‌پردازی تصریح کرد: این حلقه مفقوده باعث میشود با آنکه همه چیز برای تولید نظریه و گل زدن آماده و هافبکهای خوبی داشته باشیم ولی در نهایت در دقیقه 90 گلی به ثمر نرسد و نظریه تولید و محقق نشود وگرنه ما توانمان در سطح گسترده در نظریه پردازی حتی بالاتر از استانداردهای جهانی است ولی اینکه چرا نظریه‌پردازی رخ نمیدهد این مربوط به همان حلقههاست که به هم وصل نیستند.
هاتفی در مورد عدم اتصال این حلقهها در نتیجه ضعف در رخداد نظریه‌پردازی نیز گفت: حلقههای بین دانشگاه و قسمت مربوط به صنعت و تجارت و اقتصاد و بازار به هم وصل نیستند و برای اینکه به هم وصل نیستند نظریه‌پردازی هم اتفاق نمیافتد. یعنی نظریهپرداز باید مشکل یا مسئلهای از مسائل گریبانگیر جامعه را حل کند، وقتی چنین حالتی رخ نمیدهد در آن صورت نظریه‌پردازی اتفاق نمیافتد.
وی یادآورشد: بنابراین به رغم اینکه دانشگاههای ما آمادهاند و در علوم انسانی محققان و پژوهشگرانی داریم که حتی با ظرفیتی بالاتر و پیشروتر از همتایان آمریکایی و اروپایی میتوانند تولید نظریه بکنند با این حال نظریه‌پردازی رخ نمیدهد.
نظر شما