به گزارش خبرنگار مهر، چهارمین برنامه از سلسله نشست‌ها پیرامون منشور اخلاق نویسندگی عصر روز چهارشنبه (19 مرداد) با حضور دو نویسنده از دو طیف سنی متفاوت محمود حکیمی و مهدی کاموس در سرای اهل قلم موسسه خانه کتاب برگزار شد.
محمود حکیمی در ابتدا به کلیاتی درباره اخلاق نوشتن پرداخت و با نقل ستایشگری‌های شاهان توسط برخی مورخان و ادبا در قدیم، حضرت علی (ع) را بنیانگذار منشور اخلاقی خواند و گفت: ما نویسندگان بر اساس اخلاقی که هر انسانی به آن معتقد است، حق نداریم به دروغ انسان‌های بی‌عدالت، فاسد و فریبکار را به مردم، انسان‌های عدالتخواه معرفی کنیم.
مورخان بسیاری به دروغ قتل امیرکبیر را انکار کرده‌اند
وی در ادامه به فرازهایی از روزنامه «وقایع اتفاقیه» امیرکبیر اشاره کرد و افزود: امیرکبیر تا شماره 49 این روزنامه، هر روز نویسندگان این روزنامه را صدا می‌کرد و از آنها می‌خواست که این همه اسم او (امیرکبیر) را در این روزنامه نیاورند و از اینکه مدام به او لقب می‌دادند، ناراحت بود.
نویسنده «وجدان» برخی توصیه‌های امیرکبیر را به نویسندگان این روزنامه یادآور شد و گفت: او معتقد بود این شیوه نویسندگان وقایع اتفاقیه که در نقل اخبار مربوط به آبادانی کشور، ابتدا در ستایش کسی که این کارها را انجام داده، مدح‌های فراوان و لقب‌های متعدد ذکر می‌شد، صحیح نیست و همیشه می‌گفت حق ندارید اسم مرا هم بیاورید و فقط می‌توانید بگوئید «امنای دولت» این کار را انجام داده است.
حکیمی اضافه کرد: با این حال بعد از به شهادت رساندن او در حمام فین کاشان، کتاب‌های زیادی می‌بینید که به صراحت این موضوع (قتل امیرکبیر) را انکار می‌کردند و حتی در «ناسخ‌التواریخ» آمده که او بیمار بوده و پاهایش ورم کرده و به یکباره در حمام (فین) سکته کرده است!
نویسنده «غرب بیمار» در پایان این بخش از سخنانش از میرزا جعفرخان حقایق‌نگار که به صورت مبسوط درباره آنچه بر سر امیرکبیر آوردند، نوشته است، به نیکی یاد کرد.
وی منشور اخلاق نویسندگی را یک ضرورت توصیف کرد و در عین حال این پرسش را مطرح کرد که «آیا نوشتن آن می‌تواند تمام نویسندگان ما را به سمت مسئولیت اجتماعی‌شان بکشاند؟» و سپس گفت: به نظرم جواب این سئوال منفی است.
سیاحان خارجی معتقدند که ایرانی‌ها توجیه‌گرند
حکیمی در توضیح بیشتر این پاسخ، به نوشته‌های سیاحان غربی درباره ایرانیان پرداخت و گفت: یکی از نکات منفی که آنها درباره ما گفته‌اند، این است که ما انسان‌هایی توجیه‌گر و اساساً آفریننده توجیه هستیم. منظورشان این است که اگر دستورنامه‌ای مثل منشور اخلاق نویسندگی را به هر انسان ایرانی عدالتخواهی هم بدهید، با توجه به روحیه توجیه‌گری که دارد، نااخلاقی‌هایی را که احیاناً مرتکب می‌شود، با آن توجیه می‌کند.
نویسنده «مبانی ادبیات دینی کودکان و نوجوانان» با بیان اینکه نوشتن منشوری درباره اخلاق نویسندگی به خودی خود، کافی نیست و باید آنچه نوشته می‌شود، اجرا هم بشود و اگر اینگونه نشود، این منشور ابتر می‌ماند، تاکید کرد: ما باید در اندیشه تربیت نویسندگان و شاعرانی باشیم که دنبال اهداف اسلامی باشند.
پائین‌ترین تیراژ کتاب در آسیا از آنِ ماست
وی در پایان سخنانش از شمارگان پائین کتاب در ایران انتقاد کرد و گفت: ما دارای پائین‌ترین تیراژ کتاب در آسیا هستیم. باید موسسه خانه کتاب که جلساتی مفید درباره منشور اخلاق نویسندگی برگزار می‌کند، باید جلساتی هم برای بررسی علل پائین بودن تیراژ کتاب برگزار کند. شمارگان 500 نسخه‌ای کتاب برای کشوری با 70 میلیون جمعیت، جای تاسف است.
ادامه دارد...
نظر شما