به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "دی پرسه"در تحلیلی نوشت : در آگوست 2010 سازمان ملل متحد، امسال(2011) را به عنوان سال جوان اعلام کرد،اما در حقیقت باید امسال را سال خشم جوانان بنامیم چرا که این وضعیت دقیقا از 17 دسامبر گذشته آغاز شد. در این روز یک جوان تونسی به نشانه اعتراض دست به خودسوزی زد چرا که وی دیگر نمی توانست وضعیت موجود در کشورش را تحمل کند.
اما این اقدام وی تاریخ را رقم زد و آتشی را به پا کرد که ابتدا دیکتاتور تونس را پس از بیست و سه سال حکومت ساقط کرد و پس از آن، هم شمال آفریقا و بخشهای وسیعی از خاورمیانه را در برگرفت.
"دی پرسه" در ادامه نوشت : اما این تنها جوانان کشورهای عربی نبودند که در این سال آتش خشمشان شعله ور شد. در اسپانیا نیز جوانان خشمگین به خیابانها ریختند و کشور یونان نیز روزهای متمادی به واسطه اعتراضات خشم آلود جوانان این کشور فلج شده بود.
در لندن و دیگر شهرهای کشور انگلیس نیز ما در هفته گذشته شاهد خشم و اعتراضات گسترده ای از طرف جوانان بریتانیایی بودیم.
نویسنده در ادامه به اعتراضات مردمی ماههای گذشته در اسپانیا اشاره کرد و نوشت : این اعتراضات به رشد بالای بیکاری جوانان بود که در اسپانیا نسبت به دیگر کشورهای اروپایی بسیار بالا است. 45 درصد جوانان اسپانیایی بین 15 تا 24 سال بیکار هستند. این جوانان خود را اسیر یک سیستمی می بینند که برای افراد مسن دیوارهای حمایتی ایجاد کرده، اما برای جوانان کاری نکرده است. جوانان این کشور بیشترین رنج را از عواقب بحران اقتصادی تحمل می کنند.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب به تفاوت اعتراضات در جهان عرب و اروپا اشاره کرد و نوشت: البته اعتراضات در اروپا به ندرت با انقلابهای عربی قابل مقایسه است. در شمال آفریقا و کشورهای عربی موضوع تنها کمبود شغل نیست، بلکه آنها به همه چیز اعتراض دارند. جوانان عرب هنوز در پایین ترین پله قرار دارند و برای رسیدن به آزادی و یک زندگی بهتر و شرافتمندانه تلاش می کنند.
دی پرسه در ادامه نوشت : سالی که سازمان ملل متحد آن را به عنوان سال جوان نامگذاری کرده است در 11 آگوست خاتمه پیدا کرد. اما اروپا همچنان درگیر اختلافات نسلی خواهد بود که شدت هم خواهد گرفت. تا زمانی که وضعیت اقتصادی در این اتحادیه بهبود نیابد شانس پیشرفت جوانان بهتر نخواهد شد. جوانان اروپایی هنوز باید منتظر بمانند.
نظر شما