به گزارش خبرنگار مهر، سالیان درازی است که پوشش لباس دانش آموزان یکسان شده و کودکان و نوجوانان باید با لباسهای متحد الشکل در مدرسه حضور پیدا کنند؛ روپوش و شلوارهای یکسانی که از قوانین خاصی تبعیت می کنند و نافرمانی از آن مساوی با کم شدن نمره انضباط دانش آموز است.
در سالهای قبل از انقلاب اسلامی و پس از آن، اغلب روپوش و شلوارها در رنگهای تیره سرمه ای یا مشکی و در موارد کمی خاکستری تهیه می شد که برای دانش آموزان یک مقطع تحصیلی مشترک بود و با اتمام یک دوره رنگ این پوشش هم تغییر پیدا می کرد؛ به طور مثال رنگ لباس فرم دوره ابتدایی خاکستری بود که با ورود به دوره راهنمایی سرمه ای و با رفتن به دبیرستان تبدیل به مشکی می شد.
اما در طول دهه اخیر، پوشش دانش آموزان در رنگهای شاد و متنوع تهیه می شود که در روحیه دانش آموزان که ساعات متمادی را در مدرسه و با این پوشش یکسان هستند، تاثیر بسزایی دارد. رنگهای صورتی، بنفش، سبز، آبی در مدل های و طرح های مختلف که در مقایسه با پوشش گذشته به مراتب شاداب تر و زیباتر هستند و چهره مدارس و دانش آموزان را از یک فضای خشک آموزشی به یک خانه زیبای پرنشاط کرده است.
اما نکته قابل تامل، تعویض این رنگها در هر پایه تحصیلی است، به طوری که دانش آموزان در پنج سال مقطع ابتدایی و سه سال دوره راهنمایی و چهارسال متوسطه، هر سال باید رنگ روپوش و شلوار و دختران مقنعه خود را تغییر دهند که برای برخی از والدین به ویژه در مناطق محروم که از توانایی مالی کمتری برخوردارند به مشکل تبدیل شده است.
همچنین برخی از مدارس با فروشگاههای خاصی قرار داد می بندند و خانواده ها را موظف به تهیه لباس فرزند خود از آن محل می کنند.
یکی از والدین دانش آموز شهر ری در این باره می گوید: " مسئولان مدرسه دخترم هر سال رنگ خاصی را برای مانتو و شلوار دو فرزند دخترم تعیین می کنند که باید حتما آن را از فروشگاهی که مدرسه مشخص می کند، تهیه کنیم".
وی ادامه داد: " این مسئله برای ما که از وضع مالی مناسبی برخوردار نیستیم سخت است، چون هر سال باید تابع یک دستور باشیم".
همچنین یکی دیگر از والدین دانش آموزان ناحیه ورامین گفت: " اینکه هر سال باید یک روپوش و شلوار بخریم واقعا برای ما سخت است. حداقل طوری برنامه ریزی می کردند که هر دو سال یکبار لباس مدرسه دانش آموزان تغییر می کرد تا فشار مالی کمتری هم به ما وارد شود."
وی ادامه داد: " این موضوع را با مدیر مدرسه هم در میان گذاشتم که گفت نمی شود و مشکل شماست. حتی سال گذشته از نمره انضباط دخترم کم کرد و مجبور شدیم که مانتو و شلوار جدید تهیه کنیم".
اما یکی از مدیران مدرسه ابتدایی دخترانه در این باره گفت: " علت انتخاب رنگهای مختلف برای ایجاد نشاط و شادابی در مدرسه است و بدنبال درآمد مالی از این طریق نیستیم".
وی افزود: " از سویی اگر متوجه شویم که خانواده هایی از توانایی مالی برخوردار نیستند، سعی می کنیم از طریق مشارکت مالی انجمن اولیا و مربیان برای دانش آموز بی بضاعت لوازم مدرسه مثل روپوش و شلوار تهیه کنیم و در اختیارشان می گذاریم".
اگرچه هزینه تهیه این پوشش ها چندان گران نیست و اغلب مردم توانایی خرید آن را دارند، اما برخی از خانواده ها هم هستند که قادر به اجرای دستورالعملهای مختلف مدارس در تهیه مانتو و شلوار و دیگر وسایل که در طول سال تحصیلی از سوی معلمان سفارش داده می شود، نیستند.
فاطمه قربان در این باره به خبرنگار مهر گفت: در مورد پوشش تحصیلی دانش آموزان مدیران مدارس خود تصمیم گیرنده هستند و وزارت آموزش و پرورش سیاست خاصی را ابلاغ نمی کند.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش افزود: آموزش و پرورش نمی تواند در چنین مواردی دخالت کند و تصمیم با مدیر مدرسه و والدین دانش آموزان به شکل مشترک است.
اگرچه چنین مسائلی در نگاه اول بسیار ساده و سطحی به نظر می رسند اما برخی از خانواده‌های محروم هرسال با آمدن مهرماه دغدغه تهیه لباس فرم فرزندان خود را دارند که مطمئنا اگر از پس تامین آن برنیایند پیامدهای مختلفی از جمله احساس حقارت و کاهش اعتماد دانش آموز فقیر را در پی دارد.
نظر شما