به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "زوددویچه سایتونگ" در تحلیلی به قلم "مارتین وینتر" درباره نشست اخیر آنجلا مرکل صدراعظم آلمان و نیکلا سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه در پاریس برای حل بحران یورو نوشت : مطمئنا در چنین شرایطی(که بازارهای بورس وضعیت خوبی ندارند) برگزاری چنین نشستی هوشمندانه نبود.
مرکل و سارکوزی باید می دانستند که دیدار سران سیاسی دو کشور برای آرام کردن بازارهای آشفته مالی مفید نیست. و چنین امری در نشست پاریس محقق نشد. در چنین شرایط پیچیده ای که بازارهای مالی دارند انتظار موفقیت بزرگی از این نشستها نمی رود.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: با این همه، این نشست از برخی جهات و از نظر سیاسی سودمند بود. مرکل و سارکوزی با برگزاری این نشست شکی را که به زوج رویایی اروپا وارد شده بود، برطرف کردند.
با هماهنگی از پیش تعیین شده و تصمیمات مشترکی که مرکل و سارکوزی برای تقویت واحد پولی مشترک میان هفده کشور عضو حوزه پولی یورو گرفتند دو سیگنال را به دنیا فرستادند و آن اینکه فرانسه و آلمان از مسئولیت مشترک خود در قبال اروپا آگاهی دارند و آنها می دانند که هیچ گزینه دیگری غیر از هماهنگی وجود ندارد. این هماهنگی برای اروپا خوب است و شک به موتور فرانسه-آلمان شک به شایستگی حیات و زنده ماندن اتحادیه اروپا است.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: پیشنهاد مرکل و سارکوزی برای تشکیل یک دولت اقتصادی واحد که در نشست پاریس مطرح شد مانند همه تلاشهای گذشته آنها در راستای هماهنگی سیاسی و اقتصادی دولتهای عضو نتیجه ای نخواهد داشت. این یک مسئله اختیاری در دولتهاست و در گذشته نیز شکل نگرفته است.
زوددویچه در ادامه نوشت : اگر ما چیز بیشتری از کمکهای ضروری از طریق چترهای نجات اقتصادی و یک روند پایداری دقیق تر و هماهنگی سیاسی و اقتصادی در اتحادیه اروپا را می خواهیم باید قراردادهای اروپایی را تغییر دهیم. بنابراین تمام راهکارهایی که تحت عنوان مثلا دولت اقتصادی واحد عنوان می شود کارساز نیست.
بدهی های منطقه یورو تنها با به وجود آمدن یک اصلاحات گسترده در قرارداد لیسبون برطرف می شود. صادقانه باید بگوییم که بدهی های مشترک یورو حداقل به سه تا پنج سال زمان نیاز دارد تا بازپرداخت و رفع شود و این تنها زمانی میسر است که ما مسیر اصلاحات در اتحادیه اروپا را در پیش گیریم.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: البته این اصلاحات برای غلبه بر بحران فعلی یورو سودمند نیست، اما در دراز مدت اتحادیه اروپا را به پایداری مورد نیازش می رساند.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه در پیش گرفتن اصلاحات در اتحادیه اروپا راهی پر فراز و نشیب است و البته گزینه دیگری هم وجود ندارد، ابراز عقیده کرد شجاعت سیاسی برای تغییر قراردادهای اروپایی لازم است.
زوددویچه در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: اتحادیه اروپا در برابر شهروندانش تنها با دو راه می تواند دوباره مشروعیت پیدا کند. یکی با قراردادهایی که روابط بین ملتها و دولتها را به شکل واضحی تنظیم کند و با اعتمادی که با پایبندی به این قراردادها ایجاد می شود. اگر این اعتماد آسیب ببیند اتحادیه اروپا حمایت مردمی را از دست خواهد داد.
در پاریس، مرکل و سارکوزی در مقابل همه جهانیان ادعای رهبری فرانسه-آلمان بر اروپا را بار دیگر زنده کردند، اما واقعا زمانی این دو کشور مهم اروپایی می توانند مفید باشند که مسیر اصلاحات را در پیش گیرند. بحران اقتصادی اروپا ضعفهای پیمان لیسبون را آشکار کرد. با این قرارداد اتحادیه اروپا نمی تواند برای مبارزه طلبی های خود تجهیز شود.
نظر شما