دكتر گلناز حامدي، استاد اديان و عرفان دانشگاه تهران، در گفت و گو با خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر" در پاسخ به اين پرسش كه دايرة المعارف اديان بايد به چه شيوه هاي علمي متكي باشد گفت : اصولا دايرة المعارف به گونه اي تدوين مي شود كه قشرهاي مختلف علمي بتوانند از آن استفاده كنند و تنها مربوط به دانشجويان يك رشته نيست. دايرة المعارف اديان هم به گونه اي بايد تدوين و گردآوري شود كه از لحاظ علمي براي همگان قابل فهم باشد. در چنين دايرةالمعارفي به اصطلاحاتي كه در اديان مختلف به كار برده مي شود، آداب و رسوم، مناسك، باورها، انديشه ها و... نيز بايد به شكل تفصيلي اما بدون هيچ گونه پيشداوري تاليف شود. يعني ايده شخصي مولف به هيچ عنوان دخيل نيست بلكه دايرةالمعارف يك كار پژوهشي صرف است.
وي مهمترين دايرة المعارف هاي اديان جهان را دايره المعارف هيستينگ، فرم و الياده دانست و گفت : ما در كشورمان دايرةالمعارف اديان به زبان فارسي نداريم و اين براي فضاي علمي جامعه ما يك خلاء محسوب مي شود. اگرچه برخي از مراكز پژوهشي اقدام به تدوين چنين دايرةالمعارف هايي كرده اند اما به نسبت ديگر دايرةالمعارف ها ما كمبود بسياري در اين زمينه علمي داريم.
دكتر حامدي ترجمه دايرةالمعارفهاي اديان را به زبان فارسي مهم دانست اما تاكيد كرد: كسي كه اقدام به ترجمه دايرةالمعارف يك رشته اي مي زند بايد در ابتدا متخصص آن رشته باشد. هر كسي كه فقط به زباني مسلط باشد و بخواهد دايرةالمعارفي را ترجمه كند قطعا كار با كاستي هاي زيادي روبه رو خواهد شد.
استاد اديان و عرفان دانشگاه تهران در پاسخ به اين پرسش كه چرا در كشور ما گروهي براي تدوين دايرةالمعارف اديان تشكيل نمي شود گفت : در كشور ما كار پژوهش استفاده مادي براي محققان ندارد و پژوهشگران با موانع عمده اي روبه رو مي شوند. لذا ما اگر بخواهيم يك دايرةالمعارفي را تدوين كنيم قطعا احتياج به متولي دولتي داريم كه آن طرح را حمايت كند . در كشورهاي ديگر به طور مثال اروپايي موسسات خصوصي پژوهشي وجود دارند كه از طرح هاي علمي حمايت مي كنند اما در كشورما چنين نهادهايي نداريم لذا اگر حمايت دولتي وجود نداشته باشد چنين طرح هايي در مراكز خصوصي با مشكل بسياري مواجه مي شود و در نهايت طرح به سرانجام نمي رسد.
نظر شما