میلاد عرفانپور در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه بحث نفروختن مجموعههای شعر به صورت مستقیم متوجه شعر نیست و به حواشی نشر مرتبط میشود، اظهار داشت: شعر خوب همیشه در ایران مخاطب داشته است؛ به ویژه اینکه کشور ما همواره در این حوزه نوعی مرکزیت داشته است و مردم ما نیز از قرون گذشته به راحتی با شعر مانوس بودهاند؛ لذا نباید گفت که شعر نمیفروشد؛ چون مخاطب ندارد.
وی ادامه داد: شعر در میان سایر محصولات نشر کشور ما جایگاه خوبی ندارد، پخش کننده دلسوزی هم ندارد. من کاری ندارم به اینکه شاید برخی از آثار منتشر شده در کشور ما حاصل پول دادن شاعر به ناشر است و ناشر هم به همین موضوع بسنده میکند و جدای از این برخی از آنها از حیث فن شعر هم بسیار ضعیف هستند. حرف من این است که ناشران شعر را نمیفهمند و پس از انتشار نمیدانند باید با چنین کتابی چه برخوردی داشت.
سراینده مجموعه شعر «از شرم برادرم» افزود: کتاب شعر هم مثل سایر آثار و حتی بیشتر از آنها نیاز به حمایت تبلیغاتی دارد. شما باور داشته باشید بسیاری از مخاطبان شعر اساسا کتابی نمیبینند که بخواهند بخرند؛ وگرنه شعر آن طورها هم که میگویند نفروش نیست.
وی ادامه داد: کتابهای شعر پرمخاطب هم در کشور ما درست پخش نمیشود که بخواهد بفروشد تا چه رسد به من شاعر جوان که از مجموعه شعرم در شهر خودم تنها یک کتابفروشی آن را دارد و در تهران تنها دو کتابفروشی.
عرفانپور همچنین اظهار داشت: فروش و توزیع مجموعه شعر درکشور ما نیازمند یک شبکه زنجیرهای و به هم پیوسته از فروشگاههایی است که زنجیرهای به هم تنیده ایجاد کنند و شعر را به مخاطب معرفی کنند.
سراینده مجموعه شعر «جشن فراموشیها» ادامه داد: بسیاری از مجموعه اشعار اصیل به شهرستانها عامدانه نمیرسد و پخشیها انگار عمداً میخواهند آثار روشنفکری تنها در بورس باشند. در میان اشعار شاعران اصیل و غنی نیز این موضوع دیده میشود. کتابها عمدتا به دلیل اینکه شاعر نامآشنا اعلام نمیشوند منتشر نمیشوند و بعد اعلام میشود دلایلش اقتصادی است یا سیاسی و یا ...
وی تاکید کرد: اگر عادت کنیم خیلی منفعت گرا و اقتصادی نگاه نکنیم، حال انتشار شعر بهتر از این خواهد شد.
نظر شما