به گزارش خبرنگار مهر، بخش نخست این کنسرت در میان استقبال خوب مخاطبان با تکنوازی تنبور سهراب پورناظری آغاز شد و پس از آن همایون نصیری نوازنده سازهای کوبه ای و حسین رضایی نیا نوازنده دف و دایره با تنبورهمراه شدند و این قطعه را اجرا کردند.
در ادامه این بخش گروه تنبورنوازان قطعه "افسانه تنبور" بر اساس شعری از مولانا را که از ساخته های کیخسرو پورناظری سرپرست گروه بود ، با آواز علیرضا قربانی به روی صحنه بردند و در ادامه قطعه "افسانه دل" که به نوعی تکمیل کننده قطعه نخست از این مجموعه بود اجرا شد ؛ قطعه "کوی عشق" به آهنگسازی سهراب پورناظری و بر روی شعری از سلمان ساوجی و همچنین قطعه "پیشواز" از ساخته های تهمورس پورناظری ادامه دهنده این بخش بود و قطعه پایانی این بخش با عنوان "آنسومرو" با استفاده از اشعارمولانا به روی صحنه رفت.
پس از پایان این قطعه که با خوش آمد حاضرین درسالن مواجه شد گروه سالن را ترک کردند که تا پس از 15 دقیقه تنفس بار دیگر به روی صحنه بیایند و بخش دوم از این کنسرت را اجرا کنند.
بخش دوم این کنسرت با ساخته هایی از تهمورس پورناظری با قطعه "ای دل" آغاز شد این قطعه براساس نغمه ای زیبا از حمید متبسم براساس شعری از مولانا بود.
در ادامه این کنسرت قطعات " جان و جهان" با شعری از مولانا و "نور" با شعری از فریدون مشیری اجرا شد و پایان بخش نخستین شب از کنسرت گروه موسیقی شمس قطعه "از عشق" به آهنگسازی سهراب پورناظری بود .
پس از پایان این بخش از اجرا گروه در پی تشویق حاضرین درسالن بار دیگر به روی صحنه آمدند و قطعه کردی با عنوان "آی وی یو" را با آواز قربانی و البته همخوانی پورناظری ها را اجرا کردند که اجرای این قطعه کردی در پایان برنامه خالی از لطف نبود.
لازم به ذکر است حسین رضایی نیا نوازنده دف و دایره،کاوه گرایلی سه تار، نگار خارکن کمانچه ،مهیار طریحی سنتور،بابک غسالی بربت،نیکناز میر قلمی، سپند دادبه و علیرضا جوادی تنبور،خورشید دادبه بم تار از دیگر نوازندگان این گروه موسیقی هستند.
در حاشیه
- طراحی صحنه با چند شمعی که داخل تنگ بلور قرار گرفته بودند با تصویر آسمان شب و ستاره های زیبایی که در پشت صحنه دیده می شد رنگ و لعاب ویژه ای به صحنه بخشیده بود که این زیبایی با صدای تنبور سهراب در ابتدای اجرا این حس زیبای را دو چندان کرده بود.
- یکی از ابتکارهای خوب در آغاز شیوه نورپردازی این اجرا، حضور نوازنده تنبور و سازهای کوبه ای در تاریکی محض بود به گونه ای که نوازنده ها به سختی قابل شناسایی بودند و آهسته آهسته نور صحنه تغییر می کرد و به روشنایی می رفت و به طبع آن هم عکس پشت صحنه تیز تغییر می کرد و به روشنایی می گرایید و تصویر غروب خورشید نمایان می شد.
- دربخش نخست این کنسرت بخشی از قطعه "افسانه تنبور" به آهنگسازی کیخسرو پورناظری با تکنوازی تنبور وی و همچنین آواز علیرضا قربانی اجرا شد که بسیار تاثیرگذار بود
- دربخش اول پس از اجرای سه نوازی تنبور ، سازهای کوبه ای و دف و دایره ، این گروه سه نواز صحنه را ترک کردند و حاضرین منتظر نشستند تا بخش دوم که به گروه نوازی اختصاص داشت آغاز شود اما حضور مجدد گروه به درازا کشید و فاصله بین آغاز بخش نخست و ادامه این بخش بسیار زیاد بود به گونه ای که تماشاگران با تشویق های خود از گروه خواستند که به روی صحنه آیند.
- یکی از بخش های دیدنی این کنسرت قسمت بیز و کردی خواندن علیرضا قربانی بود؛از آنجا که قربانی کرد زبان نیست این آواز نشان از جسارت او در اجرای لحن ها و لهجه های مختلف است که البته همخوانی پورناظری ها هم کمک زیادی به خوش لحن درآمدن لهجه کردی قربانی می کرد.
نظر شما