"آتش‌بس" و "اقرار" بررسی شد

به گزارش خبرگزاری مهر، شصت و یک تا شصت و سومین جلسه گروه فقه و حقوق دانشنامه پیامبر اعظم(ص) با هدف غنای محتوای علمی مقالات با حضور اعضای شورای علمی گروه حجج اسلام ابراهیم بهشتی دامغانی، سیدجعفر صادقی فدکی، عباس کوثری و یوسفعلی باقرپور در دفتر دانشنامه برگزار شد.

در جلسات شصت و یکم و شصت و دوم بررسی محتوایی مقاله "آتش بس" تألیف جناب حجت‌الاسلام ابراهیم بهشتی دامغانی در دستور کار قرار گرفت.

این مقاله درباره آتش بس به معنای پایاندهی موقت به ستیزه‌های مسلحانه که در اصطلاح فقهی به معنای پیمان یا قرارداد ترک جنگ در مدتی معین بین دو گروه آمده است که معادل آن در عربی هدنه، مهادنه، موادعه، معاهده، مصالحه، و مسالمه است. و پیامبر اکرم(ص) در جنگ‌ها با برخی از قبائل، چون قریش در حدیبیه و یهود بنی قریظه، یهود بنی قینقاق و یهود بنی نضیر و قبیله بنی مدلج پیشنهاد آتش بس را پذیرفته است و تا زمانی که طرف‌های آتش بس به مواد پیمان پایبند بوده و نقص عهد نمی‌کردند، پیامبر(ص) نیز بر وفای بر عهد و پیمان تاکید می‌ورزیدند و به آن پایبند بودند.

اعضای شورای علمی با طرح نقطه نظرات علمی و بررسی نقاط قوت و ضعف ساختاری و محتوایی مقاله، پیشنهادات اصلاحی خویش را ارائه کردند و در نهایت مقرر شد که اصلاحات موردنیاز با ارجاع مقاله به مؤلف توسط وی صورت پذیرد.

در جلسه شصت و سوم بررسی محتوایی مقاله "اقرار" در دستور کار قرار گرفت که به خاطر ضعف ساختاری و محتوایی زیاد آن رد شد و بنا شد یکی از اعضای شورا نگارش مجدد این مقاله و یا بازنویسی آن را به عهده بگیرد و در ادامه به بررسی محتوایی مقاله "باغداری" تألیف حجت‌الاسلام محمدجواد انصاری در دستور کار قرار گرفت.

نویسنده در این مقاله ضمن توصیف باغ و باغداری به اهمیت آن از نگاه پیامبر(ص) پرداخته است و به توصیف و تاکیدات نبی مکرم اسلام در زمینه درختکاری و آثار و برکات مادی و معنوی و صواب اخروی استناد کرده است.

این مقاله در ادامه به عقد "مساقات" که از عقود اسلامی است و به آبیاری مزارع و باغات اختصاص دارد پرداخته است و در مورد مشروعیت آن به سنت و سیره پیامبر(ص) و عقد مساقات ایشان با یهودیان خیبر در مورد نگهداری و آبیاری نخلستان‌های آن منطقه استدلال کرده است.

اعضای شورای علمی با طرح نقطه نظرات علمی و بررسی نقاط قوت و ضعف ساختاری و محتوایی مقاله، پیشنهادات اصلاحی خویش را ارائه کردند و در نهایت مقرر شد که اصلاحات مورد نیاز با ارجاع مقاله به مؤلف توسط وی صورت پذیرد.