حسین لرزاده در سال 1285 هجری شمسی در تهران متولد شد. پدر وی استاد محمد لرزاده از معماران نامی دوره اتابک و همکار حاج حسن صنیع الدیوان، معمار اتابکی بود. از یادگارهای استاد محمد لرزاده، می‌توان به مسجد حاج حسن صنیع الدیوان، سید نصیرالدین، یکی دو ایوان در مدرسه سپهسالار، از گردن به پایین گنبد سر قبر آقا و خط بنایی دور آن و حوضخانه آینه کاری حسینیه امیربهادر اشاره کرد.
استاد حسین لرزاده از هفت سالگی مدتی نزد میرزا حسن به مکتب رفت. سپس به مدرسه مقابل منزل محتشم‌السلطنه فرستاده شد و استعدادهای هنری خود را از همان زمان به نمایش گذاشت. در محضر درس پدر نیز از بهترین‌ها بود؛ در حالی که دیگر هنرآموزان با دشواریهایی رو به رو می شدند وی با وجود سن کم، در چند زمینه گره را در کلاس طراحی می‌کرد آن چنان که همگان را به حیرت وا می داشت.
استاد حسین لرزاده پس از اتمام دوره ابتدایی تحصیل خود را در دبیرستان سلطانی مدرسه کمال الملک و محضر درس سید محمد تقی نقاش باشی ادامه داد. در تمام این دوران، علاوه بر مکتب، درخانه نزد پدر نیز مشق معماری می‌کرد.
پس از خلع احمد شاه از سلطنت، کارگاه نقاشی سید محمد تقی نقاش باشی واقع درخیابان ناصریه به دلیل طرح اصلاحی خیابان، از میان رفت و استاد لرزاده با کسب اجازه از استاد خود، کارگاه کوچکی جنب مسجد مجدالدوله، بین چهارراه حسن‌آباد و گذر تقی‌خان به نام "نقاشخانه حسین لرزاده" دایر کرد. پدر استاد در سال 1305 درگذشت. در این زمان استاد لرزاده با دعوت استاد جعفرخان کاشانی که دست اندرکار ساختن عمارت سنگی تپه علی‌خان در سعد آباد بود، به کار نقاشی در یکی از اتاق‌های این عمارت مشغول شد.
پس از آن، طراحی و ساخت سر در ایرانی برای بانک شاهی واقع در توپخانه (بانک تجارت کنونی) را انجام داد. رسمی‌سازی سر در مدرسه دارالفنون و بالکن پیرایش در ابتدای خیابان لاله‌زار نیز از کارهای وی در این دوران است.
پس از آن عمارت محروقه مجلس شورای ملی را تعمیر کرد. استاد لرزاده در سال 1311 برای ساختن آرامگاه فردوسی به توس رفت. تاریخ پایان آرامگاه فردوسی مصادف با 30 سالگی استاد بود.
پس از اتمام کار آرامگاه فردوسی، استاد به تهران بازگشت و مشغول به کار کاخ مرمر شد. گنبد این کاخ هم از آثار وی است. همچنین بنا به درخواست آیت الله بروجردی، مسجد اعظم قم را طراحی و اجرا کرد. استاد لرزاده کار بر روی 842 مسجد را در کارنامه افتخارات خود دارد.
از دیگر یادگارهای وی تعمیر و ساخت قسمت‌هایی از حرم مطهر حضرت سید الشهداء است و بدین مناسبت به سمت معمار افتخاری ابا عبدالله الحسین نائل آمد. استاد حسین لرزاده بعد از 98 سال زندگی پربار 24 شهریور ماه 1383 دار فانی را وداع گفت.
نظر شما