ذات الله نیکزاد در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: این بنا مربوط به دوران متاخر اسلامی (اواخر قاجار) است و وجه تسمیه آن نیز متاثر از نام بانی این آب انبار است.
وی افزود: مالکیت این بنا وقفی است و با مصالح آجر، خشت، سنگ، ملاط گل و گچ و ساروج ساخته شده و دارای عناصر تزئینی به صورت آجرکاری در نماهای ورودی و گنبد است.
نیکزاد با بیان اینکه این اثر تاریخی به شماره 29978 به ثبت آثار ملی رسیده است، افزود: آب انبارها نه تنها نقش بسیار مهمی در ذخیره آب و بهره برداری از آب خنک داشته اند بلکه سمبل آب و شهر و آبادی نیز به حساب می آیند.
وی عنوان کرد: ویژگی منحصر به فردی که این بنا نسبت به بناهای مشابه دارد، داشتن دو قسمت مجزای زرتشتی و مسلمان است که کمتر جایی به این مورد برمی خوریم.
نیکزاد همچنین در مورد مشخصات این بنای قدیمی افزود: ورودی بنا در ضلع شرقی واقع شده و دارای ایوانی است که سقف آن ضربی با قوسی جناغی است و در نماکاری انتهای ورودی هم لچکی هایی به صورت خفته راسته جناغی کار شده و بعد از ایوان به محوطه ورودی می‌رسیم که سقف آن به دلیل استفاده از نور و روشنایی آب‌انبار روباز ساخته شده است.
وی ادامه داد: این بنا دارای دو قسمت مجزاست که یک طرف آن برای مسلمانان و یک طرف هم برای زرتشتیان ساخته شده و در بالای قسمت انتهای ورودی مسلمانان سنگ نوشته‌ای وجود داشته که اکنون در سر جای خود نیست و در هر دو قسمت مسلمان و زرتشتی بعد از طی 29 پله به پاشیر می‌رسیم که دارای سقف گنبدی شکل چهار بخشی است.
همچنین این بنا دارای چهار بادگیر چهار طرفه دو طرفه با پلان چهار ضلعی است که در چهار جهت اصلی احداث شده است و گنبد آب انبار هم دارای تزئیناتی با آجرفرش است که به صورت جناغی شکل، اجرا شده است.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد در مورد نوع بهره برداری اثر نیز اظهار داشت: از این آب‌انبار قبلا برای ذخیره آب مصرفی عابران به ویژه کشاورزان استفاده می‌شده است ولی هم‌اکنون بلااستفاده مانده است.
آب انبار تاریخی و قدیمی حاجی محمد ابراهیم در شهر یزد در محله کسنویه قرار دارد.
نظر شما