حبیبی کسبی: جهانی شدن را نباید تقلید از تجربیات غرب در شعر معنی کرد

به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به ایلام، کارگاه ادبیات بیداری، صبح روز دوشنبه 18 مهر در تالار اجتماعات هتل زاگرس ایلام برگزار شد.

در این نشست که در ابتدا با شعرخوانی شاعران جوان حاضر در نهمین جشنواره شعر و داستان جوان همراه بود، محمدکاظم علی‏پور از داوران این دوره از جشنواره در سخنانی با اشاره به موضوع جهانی بودن و یا نبودن شعر ایران گفت: سرزمین ما سرزمین مادری و مهد شعر در جهان است. اگر در دنیای امروز شعر ما آنطور که باید شناخته شده نیست، مشکل از شعر فارسی نیست. مشکل از عدم دسترسی ما به ابزارهایی است که با آن باید این داشته‏ها را عرضه کنیم و در مقابل، می‏بینیم که شعرهای دسته سوم و چهارم جهان با استفاده از این ابزار که چیزی جز زبان برای ارائه شعر نیست، به ما ارائه می‌شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: اروپایی که خیلی‌ها امروز‌ می‌خواهند شعر را با آن بشناسند، در جهان با چهره‌ای مثل ماکیاولی شناخته شده است، اما ایران را با حافظ‌ می‌شناسند. شعری که همه اقشار جامعه برای ارتباط باهم از آن استفاده‌ می‌کنند، اما نمی‌دانم چرا ما با این داشته فرهنگی‌مان‌ می‌خواهیم بداخلاقی کنیم و بگوییم مرزهای جهانی شدن را در نوردیده است.

محمود حبیبی کسبی نیز در این نشست با اشاره به موضوع جهانی شدن شعر با بیان اینکه شعر جهانی، شعری است که در میان همه اقشار مخاطب شعر و ادبیات در جهان باید خواستار داشته باشد، گفت: اگر ما در شعر بخواهیم به دنبال ابداع و ورود نکاتی که شعر امروز غرب در خود دارد، برویم که کار مهمی نکرده‌ایم؛ چون بهترین وجه آن پیش غربی‌ها هست. شعر باید چیزی را در خود حلول دهد که تا به حال مخاطب تجربه‌اش نکرده است و برای همین است که حافظ و مولانا در غرب‌ طرفدار دارند.

وی در ادامه با اشاره به اشعار شاعران حاضر در این دوره از جشنواره شعر و داستان جوان گفت: در این دوره اشعار رسیده بسیار به هم نزدیک بودند و این به نظر من به دلیل فرم‌زدگی بیش از حد است. زبان وقتی به دنبال فرم‌ می‌رود همه شاعران اسیر آن‌ می‌شوند و تکرارش‌ می‌کنند و هیچ کس به این فکر نمی‌کند که فرم وقتی‌ می‌تواند مفید واقع شود که بکر باشد. این موضوع به نظر من در شعرهای جوان در این دوره از جشنواره زیاد به چشم‌ می‌آمد.

حبیبی کسبی همچنین از موضوع شباهت زبان‌های اشعار رسیده به این دوره از جشنواره انتقاد کرد و گفت: اشعار جشنواره حتی از نظر ادبیات و خیال پردازی هم بسیار به هم شبیه بود و مضامین به کار رفته در آن نیز بیشتر به مضمون لطیفه و جوک شبیه است و این در ساخت شعر تاثیر بدی گذاشته است.

وی همچنین از موضوع ولنگاری و کژتابی زبان در اشعار شاعران جوان انتقاد کرد و گفت: در برخی از آثار شاعران جوان از حیث نوشتاری به تکراری بیهوده افتاده‌اند که یکی از مشکلات واضحی است که باید از آن دوری کرد.