دكتر فريدون آزما: تلويزيون ما به مخاطبان خود بي توجه است

فريدون آزما، كارشناس رسانه و استاد دانشگاه، درباره اين نكته كه توجه افراطي به مخاطب طي چند سال اخبر موجب تمايل برنامه سازان و مديران صدا و سيما به ساخت آثار سرگرم كننده شده و در اين ميان توجه و استفاده از مضامين ارزشي در حاشيه قرار گرفته است، در گفت وگويي اختصاصي به خبرنگار تلويزيوني "مهر" گفت: در وهله نخست ما بايد به اين اصل توجه كنيم كه تلويزيون وسيله اي براي گذران اوقات فراغت است و به همين خاطرهيچ راهي ندارد جز اينكه در پي ميل مخاطب برود. البته بايد توجه داشت كه ميل با ذائقه متفاوت است. ذائقه اين است كه براي نمونه برخي از افراد به طورعمومي مزه شيرين را دوست دارند، اما برخي از مواقع هم پيش مي آيد كه نسبتا به استفاده ازمزه ترش هم تمايل پيدا مي كنند. در حالي كه ميل يك عنصرعمومي و فراگير است كه سطح وسيعي ازافراد جامعه نسبت به آن تمايل دارند و خواستاراستفاده ازآن هستند. 
اين استاد دانشگاه  خاطر نشان كرد:  شبكه هاي تلويزيوني براي آموزش پديد نيامده اند. اما اگر يك برنامه تلويزيوني ضمن اينكه سرگرم كننده و جذاب است، حرفي هم براي گفتن داشته باشد، اين برنامه را به شرايط ايده آل نزدييك مي كند. مگر اينكه شبكه اي وجه تخصصي به خود بگيرد و براي مثال به پخش اختصاصي آثار مستند يا آموزشي بپردازد كه در اين صورت ماهيت برنامه ها به طور كلي تغيير مي كند. درحال حاضر مشكل برنامه هاي تلويزيوني ما بيش از اينكه توجه به مخاطب باشد، به عكس بي توجهي به اقشار مختلف مردم است.
اين كارشناس رسانه  در توضيح اينكه در تلويزيون به مخاطب چندان توجه نمي شود، اظهار داشت: موسيقي و ورزش از جمله موضوع هايي هستند كه تا حدودي مورد توجه تمامي اقشار جامعه قرار دارند. اما در شبكه هاي تلويزيوني ما از اين دو موضوع به هيچ وجه خوب و مناسب استفاده نمي شود و به جز چند برنامه معدود يا پخش مستقيم برخي از مسابقات فوتبال كار جدي و فراگيري دراين زمينه صورت نمي گيرد. درحالي كه همين موسيقي حربه اي شده است كه درعمل شبكه هاي ماهواره اي براي جلب و جذب مخاطبان جوان از آن استفاده هاي زيادي مي كنند.
دكترآزما، راجع به اينكه در حال حاضر عملكرد تلويزيون درمورد پخش برنامه به چه سمتي گرايش يافته است، يادآور شد:  درحال حاضر سياست كلي تلويزيون برميل مخاطب قرار گرفته، اما مختصات آن به خوبي شناسايي نشده است. به اين مفهوم كه درحال حاضر كشور ما از 36 ميليون جوان زير 24 تشكيل شده است و بيشتر جمعيت ايران هم افرادي با سواد هستند كه در بين آنها هم اقشار ثروتمند و هم كم درآمد وجود دارد. با توجه به اينكه تئاتر ما مخاطب چنداني ندارد، كنسرت هاي موسيقي هم در كشور ما چندان پررونق نيست، سينماهاي ما هم به جز چند فيلم خاص ازمخاطب گسترده بهره نمي برند، مخاطب ايراني مجبور به تماشاي برنامه هاي تلويزيوني مي شود. اما تلويزيون، آن چنان گرفتار توجه به مسايل و مشكلات مختلف است و جاي اينكه نظر بيننده را لحاظ كند، به مسايل سياسي و امور حاشيه اي مي پردازد و آنقدر به خواست ونظر انواع سازمان ها و نهادها و ارگان ها و جمعيت ها توجه دارد كه چه واكنشي به برنامه ها نشان مي دهند كه خواست و نظر اصلي مخاطب گم مي شود.

اين استاد دانشگاه، درخصوص راهكارهاي مناسب براي دستيابي برنامه هاي تلويزيوني به تعادل و ايجاد شرايط مناسبي كه ميان سرگرمي و طرح مسايل ارزشي رابطه مناسبي به وجود بيايد، اظهار داشت: درحال حاضر تلويزيون بايد به سمت الگو سازي پيش برود و از امر و نهي به بيننده خود دست بردارد. به طور كلي، يكي از مشكلات جوانان امروز ما نداشتن الگوي مناسب است كه تلويزيون به خوبي مي تواند در ارايه الگوهاي مناسب تلاش كند. اما متاسفانه اكنون هيچ كدام ازشبكه هاي تلويزيوني ما چيزي براي دادن به جوانان ما ندارند. به نظر مي رسد تشكيل شوراي عالي رسانه كه به تازگي تشكيل شده است نيز يكي ازراهكارهايي مي تواند باشد كه به ارتقاء سطح كيفي آثار تلويزيوني كمك كند.