مصطفی جمشیدی نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: این رمان درباره بخشهایی از زندگی خلبان شهید عباس دوران و عملیاتهایی است که در زمان جنگ تحمیلی انجام داده است. او در آخرین عملیاتش که منجر به شهادتش شد، مانع از برگزاری اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد در بغداد شد.
وی افزود: «بال آتش، بال خون» در واقع یک فیکشن است چون رمان را از براساس زندگینامه این شهید ننوشتهام بلکه در نوشتن از عناصر مختلف زندگی دوران، خصلتها و قلههای زندگیاش را نوشتهام. در زمینه تحقیق و تفحص هم باید بگویم که متاسفانه منابع تحقیقاتی زیادی درباره زندگی این شهید وجود ندارد و من از یادداشتهای شخصی شهید دوران برای این رمان استفاده کردم. او درباره هر عملیات یادداشتهایی شخصی دارد به علاوه گفتگوهایی هم با فرزند دوران داشتم که یادداشتها و گفتگوها مواد خام داستان را تشکیل دادند.
این نویسنده ادامه داد: یکی از ویژگیهای این رمان این است که نیمی از داستانش در زمان قبل از انقلاب و مقطع آموزشهایی است که دوران در زمینه خلبانی دیده است. او یکی از خلبانانی بود که برای آموزش به آمریکا اعزام شد و در پایگاه آموزشیاش به عنوان شاگرد اول معرفی شد. نیم دیگری از داستان هم به وقایع بعد از انقلاب و عملیات مروارید اختصاص دارد.
جمشیدی گفت: عملیات مروارید یک عملیات هوایی بود که دوران در آن نقش زیادی داشت و باعث حذف کامل نیروی دریایی عراق از خلیج فارس شد.
نویسنده رمان «بوفاری4» افزود: این رمان را با حجمی حدود 170 صفحه و با اعمال برخی اصلاحات فنی، مدتی است به نشر آجا تحویل دادهام.
شهید عباس داوران، در دو سال ابتدایی جنگ تحمیلی بیش از 120 عملیات و پرواز برون مرزی داشت. در سال 61 هواپیمای او بعد از انجام عملیات انهدام پالایشگاه الدوره در ضلع جنوبی بغداد، هنگامی که تمام بمبهای خود را بر روی پالایشگاه ریخته بود، مورد اصابت گلوله ضدهوایی قرار گرفت. در آن زمان حکومت عراق سعی داشت با امن نشان دادن شهر بغداد، هفتمین دوره اجلاس سران جنبش غیرمتعهدها را به میزبانی این شهر برگزار کند. شهید دوران با انصراف از خروج اضطراری از هواپیما، جنگنده صدمه دیده را به سمت هتل محل برگزاری همایش هدایت کرد و با انفجار هتل، مانع از ثمربخشی تبلیغات دشمن شد.
تکهای از استخوان پای دوران در سال 81 به عنوان تنها قسمت باقیمانده از پیکرش، به کشور بازگشت.
نظر شما