ابوذر کریمی شاعر و نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره 2 کتابی که مشغول کار روی آن‌هاست، گفت: آماده‌سازی «در دفاع از متن شفاهی به انضمام بداهه‌ها» به دلایلی از جمله وسواس خودم، کمی طول کشیده است اما این اثر تقریبا آماده است. این کتاب تعدادی از مقالاتم را شامل می‌شود که پیش از این برخی از آن‌ها را منتشر کرده‌ام.
وی افزود: حداقل در چند سال اخیر با فرم‌هایی روبرو هستیم که به ادبیات شفاهی نزدیک هستند و نمی‌توان در فرم‌های مشخص و شناخته شده دسته‌بندی‌شان کرد. به عنوان نمونه جملاتی که در کامنت‌ها و استاتوس‌های افراد در فضای مجازی وجود دارند، از این انواع ادبی هستند که در فرم خاصی جا نمی‌گیرند و به نوعی فرم‌زادیی شده‌اند. در این کتاب درباره چنین موضوعاتی نوشته‌ام که پیش‌بینی می‌کنم چاپ آن در بهار سال آینده صورت بگیرد.
این محقق ادامه داد: «در دفاع از متن شفاهی به انضمام بداهه‌ها» هم مانند کتاب «4 دهه شعر زنان ایران» قرار است توسط نشر بهگان منتشر شود. «4 دهه شعر زنان ایران» هم در حال بسط و گسترش یافتن است. فعلا مشغول گذاشتن قرار مصاحبه با برخی از زنان شاعر هستم تا بتوانم تاریخی شفاهی از شعر زنان در دهه 80 هم در این کتاب ارائه بدهم.
کریمی گفت: این مجموعه در بهترین حالت 4 جلدی خواهد شد. دهه 50 که اجماعی از دهه 40 هم در آن خواهد بود، یکی از مجلدات این مجموعه خواهد بود. در این مقطع زمانی، تقریبا به غیر از فروغ فرخزاد، تعداد کمی شاعر زن در کشور وجود داشت. با توجه به تعدد شاعران زن و میزان بالای اشعارشان در دهه 80، ترجیح دادم بررسی را از دهه 80 به عقب انجام دهم. از طرفی به جامعه‌شناسی شعر زنان هم در دهه‌های اخیر پرداخته‌ام.
وی افزود: همچنین محافلی هم که در این مقاطع تاریخی از شعر زنان پشتیبانی می‌کردند، مورد نظر داشته‌ام و تا حدی صورت‌بندی طبقاتی شاعران زن را در کتاب خواهم آورد. هدف نهایی هم بررسی تاریخ‌مند زبان زنانه‌ای است که عمر مفیدش بیشتر از 50 سال نمی‌شود. سعی دارم این کتاب را هم تا بهار سال آینده به اتمام برسانم.
این شاعر گفت: یکی از دشواری‌های این پژوهش، بررسی شعر زنان در دهه 80 است. چون تعداد اشعار در این مقطع زیاد است و جریان‌های نیمه رسمی و غیر رسمی زیادی در این دهه نسبت به دهه‌های پیشین فعال‌ترند، کار بسیار دشوار است. به خصوص که با آمدن وبلاگ‌ها این دشواری دوچندان شده است. به علاوه پیش از این شاعران زنی که خارج از کشور بودند با جریان‌های مربوط به شاعران زن در داخل کشور، آشنایی زیادی نداشتند و ارتباطشان کمتر بود.
نظر شما