وضعیت خطرناک زباله‌های عفونی/ بودجه بی‌خطرسازی در حدحرف است

به گزارش خبرنگار مهر، اهمیت بی خطر سازی زباله های عفونی از آن جهت قابل توجه است که دفن این زباله ها با پسماندهای عادی، خطر آلودگی محیط زیست و آبهای زیرزمینی را در پی دارد. بنابراین، موضوع بی خطرسازی زباله های عفونی، سالهاست که در کشورهای پیشرفته دنیا حل شده و بیمارستانها وظایف خود را برای بی خطرسازی زباله های عفونی می دانند.

متاسفانه به رغم توصیه ها و هشدارهای کارشناسان بهداشتی و محیط زیست برای بی خطرسازی زباله های عفونی همچنان تعداد زیادی از بیمارستانها، درمانگاهها، کلینیکها و... در کشور نسبت به جمع آوری پسماندهای عادی و عفونی با یکدیگر اقدام می کنند. این در حالی است که بر اساس ماده 7 قانون مدیریت پسماندها، مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی (بخش ویژه) بر عهده تولید کننده است و مدیریت اجرایی باید بر اساس ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته (مصوبه کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست) انجام پذیرید.

همچنین بر اساس ماده 64 ضوابط مذکور بی‌خطرسازی پسماندهای عفونی و تیز و برنده توسط بیمارستانها باید در محل تولید انجام شود و بر اساس ماده 70 ضوابط اشاره شده، نصب هرگونه زباله سوز اعم از متمرکز و غیرمتمرکز در شهرها ممنوع است.

 با ین با همه دکتر علی اصغر حسنی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید بی خطرسازی زباله های عفونی در بیمارستانها در حد حرف است.

وی معتقد است که زباله های عفونی در بیمارستانها همچنان به عنوان پسماند عادی جمع آوری و تحویل خودروهای شهرداری می شود و این خطرناکترین کاری است که انجام می شود.

نماینده مردم خنج، گراش و لارستان در مجلس به مصوبه خرید تعدادی دستگاه اتوکلاو برای بی خطرسازی زباله های عفونی اشاره کرد و افزود: این مصوبه مربوط به دوران وزارت دکتر لنکرانی بود اما به دلیل اینکه بودجه آن محقق نشد، لذا خرید این دستگاهها کم لن یکن باقی ماند.

حسنی بیان اینکه اکثر بیمارستانها دستگاه زباله سوز دارند اما استفاده از آنها برای بی خطرسازی زباله های عفونی توصیه نمی شود، گفت: عنوان می شود که این دستگاهها غیراستاندارد است و نباید از آنها استفاده کرد.

این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با اشاره به قرارداد بیمارستانها با شهرداریها برای جمع آوری پسماندهای بیمارستانی، اظهارداشت: در حوزه نمایندگی بنده قرار بود منطقه ای برای امحای زباله های عفونی در نظر گرفته شود که متاسفانه در حد حرف باقی مانده است.

وی تاکید کرد: کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، وزارت بهداشت و مجلس شورای اسلامی همواره پیگیر موضوع بی خطرسازی زباله های عفونی هستند اما وقتی بودجه ای نیست، چه کار می توان کرد.

این در حالی است که دکتر مرضیه وحیددستجردی، وزیر بهداشت اخیرا اعلام کرده 40 درصد بیمارستانهای خصوصی و دولتی تهران مجهز به دستگاههای بی خطرساز زباله هستند.او گفته بود که "من خودم پیگیر تسریع این روند هستم و پیش از این در نامه ای به تمامی بیمارستانها اعلام کرده ام که این دستگاهها را تهیه کنند زیرا عدم نصب این دستگاهها در مراکز درمانی در ارزش گذاریها و اعتبارسنجی ها تاثیر دارد.

دستجردی این موضوع را هم گفته بود که اگر بیمارستانی مجهز به نصب این دستگاه نشود، ممکن است تعطیل شود.

از سوی دیگر، مهندس فریبا ملک احمدی رئیس اداره بهداشت مراکز درمانی و مدیریت پسماندها نیزخبر داده است که در حال حاضر حدود 50 درصد تختهای بیمارستانی در کشور به سیستمهای غیر سوز بی خطر ساز مجهز هستند.

اما از انتقادها و انکارهایی که در زمینه بی خطر سازی زباله های عفونی در بیمارستانها طی همه این سالها عنوان شده بگذریم این موضوع قابل کتمان نیست که در حال حاضر درایران بیش از 800 بیمارستان، 7 هزار و 89 واحد بهداشتی درمانی، 16هزار و 285 خانه بهداشت و سه هزار و 701 آزمایشگاه فعال وجود دارد که روزانه بالغ بر 285 تن پسماند تولید می‌کنند این در حالی است که زباله‌های بیمارستانی از جمله معضلاتی است که بهداشت عمومی و محیط زیست را تهدید می‌کند. این  زباله‌ها به علت دارا بودن عوامل خطرناک سمی و بیماری‌زا از جمله مواد پاتولوژیک، دارویی، شیمیایی و رادیواکتیو از حساسیت خاصی برخوردارند. براساس برآوردها حدود 630 نوع ماده شیمیایی و دارویی در بیمارستان مصرف می‌شود که 300 نوع آن سمی است.

برای اطلاع از آخرین اقدامات وزارت بهداشت در زمینه بی خطرسازی زباله های عفونی، تماسی را با مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت داشتیم که پاسخ آنها این بود که طرحی در دست انجام است و تا آن زمان مصاحبه ای نخواهیم داشت.

----------------------------

گزارش از حبیب احسنی پور