گفتگوی امام حسین(ع) با عمربن سعد
در شب هفتم محرم امام حسین(ع) با عمر سعد گفتگو کرد. خولى بن یزید اصبحى چون عداوت شدیدى با امام حسین(ع) داشت، ماجرا را به ابن زیاد گزارش داد.
آن ملعون نامه اى براى عمر سعد نوشت و او را از این ملاقاتها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد.(تقویم شیعه)
بستن آب بر اهل بیت
هفتم محرم سال 61 هجرى قمرى از ابن زیاد ملعون نامه اى به عمر سعد رسید به این مضمون: یابن سعد میان حسین و آب فرات حائل شو و کار را برایشان تنگ بگیر و نگذار یک قطره آب بنوشند.
ابن سعد همان وقت عمروبن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه موکل گرداند.
عطش بر امام و اصحاب غالب شد، امام حسین(ع) برادرش عباس را خواند و با جمعی به طلب آب فرستاد، عمربن حجاج سر کرده موکلین آب فریاد زد: شما کیستید؟ نافع جواب داد منم پسر عموى تو، آمدم آب بیاشامم.
گفت: بخور گوارا باد بر تو.
نافع گفت: واى بر تو مى گویى من آب بخورم، حسین(ع) و اهل بیتش تشنه باشند و بمیرند؟ گفت: راست مى گویى ولى به ما دستور داده اند مانع شویم.
نافع به اصحاب گفت: وارد فرات شوید و عمر هم صیحه زد مانع شوید و بجنگید، عده اى از اصحاب جنگ مى کردند و عده اى مشکها را پر مى نمودند و کسى از اصحاب امام کشته نشد و آب را به خیمه ها رساندند و اهل بیت آب خوردند.(حوادث الایام)
نظر شما