به گزارش خبرنگار مهر، شهید مجید شهریاری که قبل از شهادتش کمتر کسی در دیارش می دانست او زنجانی است و شاید خیلی ها در همان اولین ساعات ترورش متوجه شدند چه شخصیتی ارزنده از استان و شهر زنجان پا در راه اقتدار و عزت ایران اسلامی گذاشته و اکنون به شهادت رسیده است.
این حکایت زنجان و زنجانی است که به داشته هایش بی توجه است و در زمان حیات افراد قدرشان را نمی داند و بعد از فوت یا شهادت با بنرها و مراسم های بزرگ و کوچک برایش یادواره می گیرد.
امروز یک سال از شهادت شخصیت ارزنده علمی که اصالت زنجانی داشت می گذرد و دریغ از یک مراسم گرامیداشت توسط مسئولان استان.
هنوز به جز بنری که در میدان قائم شهر زنجان نصب شده و تصویر دو شهید والامقام زنجانی شهید دکتر شهریاری و شهید امیر سرتیپ فروزنده خیابانی بر روی آن حک شده است جای دیگری اثری از این دو شهید دیده نمی شود.
زنجان دیار سرداران شهیدی است که به دلیل فراموشکاری همشهریانشان هرگز نامی از آنها در سطح ملی و حتی در استان خودشان مطرح نشده است. سردارن شهید اشتر، قامت بیات، رستمخانی و غواصان دریادلی که رهبر معظم انقلاب در سفر سال 82 به زنجان از این استان به نام شهر غواصان دریادل یاد کردند ولی امروز زنجانی کاری برای زنده نگه داشتن یاد افتخارات شهر خود نمی کند.
بزرگان زیادی از زنجان عزم دیار غربت کردند و حضور در غربت را برای توسعه و پیشرفتشان بهتر می دانند و این نتیجه ای است که همواره جواب درست داده و کسانی که ماندگار شده اند آنچنان مورد بی توجهی و جفای همشهریانشان قرار گرفته اند که علم، دانش و داناییشان زیر گام های غریبه و همشهری فرصت طلب لگدمال شده است.
در این میان شهید کتر مجید شهریاری ستاره ای پرفروغ از آسمان بزرگ علم و دانش دیار شور و شعور حسینی بود که ایران اسلامی همواره به وجود فرزندان اینچنیی می بالد.
دکتر مجید شهریاری در سال ۱۳۴۵ و در زنجان متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زنجان ، دوره کارشناسی را در رشته مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی امیر کبیر از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۸ ، دوره کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی هسته ای در دانشگاه صنعتی شریف از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۱و دوره دکتری در رشته مهندسی هسته ای را در دانشگاه امیر کبیر از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۷ گذارند. بدین تربیت، وی تمام تحصیلات خود را در کشور جمهوری اسلامی ایران گذراند.
پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه امیرکبیر به عنوان عضو هیئت علمی مشغول به کار شد. شروع به کار وی به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه شهید بهشتی در تاریخ 14 اردیبهشت ماه سال 80 در دانشکده مهندسی هسته ای و در گروه آمورشی کاربرد پرتوها با مرتبه استادیاری پیمانی بود. دکتر شهریاری در تاریخ 28 اردیبهشت ماه سال 83 از مرتبه پیمانی به مرتبه رسمی آزمایشی تغییر وضعیت داد و در تاریخ شانزدهم فرودین ماه 84 یعنی حدود چهار سال بعد از شروع به کار به مرتبه دانشیاری ارتقا پیدا کرد.
در این مرحله از ارتقاء، نمره کیفیت آموزشی وی در چهار سال تدریس در دوره استاد یاری نمره ۱۸.۵ (از بیست) و در امر پژوهش با چاپ ۱۰ مقاله علمی پژوهشی در مجلات علمی بین المللی، ارائه سخنرانی در ۲۱ کنفرانس بین المللی، راهنمایی و مشاوره ۲۰ دانشجوی کارشناسی ارشد و راهنمایی ۳ دانشجوی دکتری و بالاخره اجرای ۵ طرح پژوهشی با امتیازی بالا به مرتبه دانشیاری ارتقاء پیدا کرد. وی از تاریخ هشتم اردیبهشت ماه سال 88 و بر اساس تصویب هیئت ممیزه در تاریخ ۶/۲/۱۳۸۹ به درجه استادی ارتقاء پیدا کرد.
در واقع بعد از چهار سال دوره دانشیاری و حدود هشت سال از زمان شروع به کار که حداقل زمان لازم برای ارتقاء به درجه استادی است، به این مرتبه ارتقاء یافت. نمره کیفیت تدریس وی در دوره دانشیاری ۱۹.۴۶ از ۲۰ بود.
وی در دوره دانشیاری، استاد راهنمای ۱۷ دانشجوی کارشناسی ارشد و ۵ دانشجوی دکتری بوده و ۲۱ مقاله تخصصی در مجلات علمی پژوهشی به چاپ رساند همچنین در ۲۴ کنفرانس بین المللی به ایراد سخنرانی در رشته تخصصی خود پرداخت.
مشاغل اجرایی وی به شرح زیر بود. نماینده دانشگاه شهید بهشتی در امور اجرایی همکاری با سازمان انرژی هسته ای، عضو انجمن هسته ای ایران، مدیر گروه کاربرد پرتوها ، عضو شورای آزمایشگاه مرکزی دانشگاه، عضو شورای فناوری دانشگاه، عضو کمیته تخصصی فنی و مهندسی هیات ممیزه ، مشاور جمهوری اسلامی ایران در پروژه سزامی، برگزار کننده چهار کمیته علمی و کارگاه آموزشی.
غرب و رژیم صهیونیستی که همواره سعی داشت در راستای اقتدار ملت ایران مانع ایجاد کند و در این مسیر از هر توطئه و خیانتی فروگذار نبوده است، سرانجام در هشتم آذر نتوانست وجود شهید شهریاری را تحمل کند و سرانجام این دانشمند فرزانه و استاد فیزیک هستهای دانشگاه شهید بهشتی ایران در تهران توسط رژیم صهیونیستی و باهمکاری اطلاعاتی منافقین در یک عملیات تروریستی به درجه رفیع شهادت نائل شد.
نظر شما