به گزارش خبرگزاری مهر، فضانوردان حتی در سفرهای فضایی چند هفته ای نیز 15 درصد از حجم بدن خود را به واسطه تحلیل ماهیچه ها به دلیل بی تحرک ماندن در فضا از دست می دهند. به منظور جلوگیری از این رویداد ساکنان ایستگاه فضایی روزانه دو ساعت به ورزش و تمرینهای بدنی می پردازند.
کنترل وزن در فضا کار آسانی نیست زیرا ترازوهای معمولی در فضا قابل استفاده نیستند. اما این مشکل در سال 1965 توسط فضانوردی به نام "ویلیام تورنتون" تا حدودی برطرف شد و وی توانست بر اساس جهشهای نوسانی شیوه ای را برای محاسبه وزن اجسام ابداع کند، شیوه ای که تا به امروز نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
اکنون دانشمندان علوم رایانه ای در دانشگاه "یورکام" فرانسه موفق به ابداع سیستمی جدید شده اند که می تواند به سادگی با تجهیزات ایستگاه فضایی ترکیب شود. این محققان از حسگر عمقی کینکت برای شبیه سازی مدلی سه بعدی از بدن فضانورد استفاده کردند و سپس با استفاده از محاسبات آماری که از پایگاه داده هایی از نسبت وزن به ابعاد بدن 28 هزار انسان استفاده می کند توانستند با دقتی برابر 97 درصد وزن بدن فضانوردان را تخمین بزنند. متوسط خطای این تکنیک 2.7 کیلوگرم است که نسبت به خطای تکنیکهای پیشین بسیار قابل قبول است.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این سیستم هنوز باید در فضا مورد آزمایش قرار بگیرد اما دانشمندان با توجه به هزینه بالایی که ارسال این تجهیزات به فضا در بر خواهد داشت امیدوارند بتوانند آن را با کمک پروازهای مداری معمولی به مدار زمین برده و در شرایط خلاء آن را مورد آزمایش قرار دهند.
نظر شما