به گزارش خبرنگار مهر، عبدالقادر پسر غیبی حافظ مراغی، ملقب به «حافظ» موسیقی‌دان بزرگ ایرانی در سال 768 قمری در مراغه به دنیا آمد و به شدت تحت تاثیر پدرش غیبی حافظ مراغی بوده که در مکتب عرفان 2 تن از عرفای زمان خود، خواجه محمد مراغی و شیخ عبدالقادر زینی مراغی سیر و سلوک داشته است و نام فرزندش را به توصیه مشایخ خود، عبدالقادر گذاشت. عبدالقادر مراغی از مفاخر تاریخ هنر ایران در نیمه قرن هشتم و نهم هجری و آخرین نظریه پرداز موسیقی ایرانی است که او را عالم به علوم متداول زمان، حافظ و قاری قرآن، دارای طبع شعر، خوش‌نویس، استاد تصویرگری و متخصص در علوم نظری و عملی در موسیقی دانسته‌اند.
او در میان جملات و سخنانش عباراتی مانند «صلی‌الله علیه و علی آله و اصحابه و سلم» و «رضوان‌الله علیهم اجمعین» و بیت «کوری چشم مخالف من حسینی مذهبم/ راه حق این است نتوانم نهفتن راه راست» را به کار می‌برده است. به همین جهت به نظر می‌رسد مراغی شیعه‌مذهب بوده است.
علی اکبر ولایتی، نگارنده کتاب بعد از مقدمه در فصل آغازین کتاب، نگاهی به تاریخ ایران در عصر عبدالقادر داشته و در فصل دوم به سراغ زندگی‌نامه او رفته است. سال‌شمار زندگی مراغی و فرزندان مراغی دو مبحث تشکیل دهنده این فصل از کتاب هستند. در فصل سوم هم موسیقی و شعر عبدالقادر مراغی با بررسی تصنیف‌ها و آهنگ‌های او، مورد تحلیل قرار گرفته است.
آثار عبدالقادر، موضوع فصل چهارم کتاب هستند. «کنزالالحان»، «جامع‌الالحان»، «مقاصدالالحان» و «شرح‌الادوار» کتاب‌هایی هستند که در این فصل کتاب معرفی و مورد بررسی قرار گرفته‌اند. کتابشناسی عبدالقادر مراغی هم موضوع پنجمین فصل کتاب است که یک ضمیمه از گزیده آثار مراغی را شامل می‌شود. در بخش اول گزیده‌ای از جامع‌الالحان و در بخش دوم این ضمیمه گزیده‌ای از مقاصدالالحان آورده شده است.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
بنا به گفته تقی بینش در آن روزگار که قرآن‌ها خطی بوده و به علت گرانی و کمیابی نوشت‌افزار از قبیل پوست آتش داده یا کاغذ مرکب، با صرف وقت و هزینه بسیار و با دست نوشته می‌شده و مانند امروز به سهولت در دسترس همگان نبوده است، حفاظ قرآن که می‌توانستند کلام‌الله را از بر بخوانند و اغلب از صدای خوشی نیز بهره داشتند، در جامعه از عزت و احترام بیشتری برخوردار بودند. عزیز دولت‌آبادی در سخنوران آذربایجان آورده: «تمام کتب و رساله مدونه از متقدمین و متاخرین را در این علم در دسترس او بود، همه را جمع کرده و پس از مطالعه و مداقه آن‌ها که به جزئیات این فن مطلع و واقف گشته و کتابهای مفصل و مشروح ترجمه و تالیف کرده و از روی علم و اطلاع به عملیات آن پرداخته و در استنباط اوزان و استخراج الحان و تالیف نقرات و اختراع نغمات مهارت فوق‌العاده به هم رسانید... و اشهر مشاهیر موسیقی‌‌شناسان گردید.» با نگاهی به آثار عبدالقادر، در می‌یابیم که وی از علوم متداول زمان خود آگاه بوده و موسیقی را از پدر خود آموخته است.
«عبدالقادر مراغی» با 108 صفحه، شمارگان 3 هزار نسخه و قیمت هزار و 500 تومان منتشر شده است.
نظر شما