به گزارش خبرنگار مهر، سعید بشیری را با برنامه پرمخاطب و جریان‌ساز "دو قدم مانده به صبح" به یاد می‌آوریم. برنامه‌ساز توانمندی که بی‌شک نمی‌توان نقش او را در شکل‌گیری برنامه‌هایی چون "هفت" و "مجله تئاتر" که هرکدام از همان آیتم‌های "دو قدم مانده به صبح" متولد شده‌اند نادیده گرفت.
او سال گذشته برنامه تازه‌ای برای شبکه چهار ساخت که "کارگاه هنر" نام داشت و در دو برنامه 45 دقیقه‌ای در روزهای پایانی هفته به هنرهای تجسمی می‌پرداخت. بشیری امسال در تدارک ساخت سری دوم این برنامه است. درباره نحوه شکل‌گیری و اجرای "کارگاه هنر" و اهداف ساخت آن پیش از آغاز پخش برنامه تازه از سعید بشیری با او گفتگو کرده‌ایم.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ‌وهنر: شما در برنامه باسابقه‌ای چون "دو قدم مانده به صبح" و سری بعدی آن با نام "دور میز شب" به نوعی تمام هنرها را در برنامه مورد توجه قرار می‌دادید. چه شد که تصمیم گرفتید برنامه‌ای ویژه هنرهای تجسمی تهیه کنید؟
سعید بشیری: در "دو قدم مانده به صبح" به موضوعات مختلفی در طول هفته می‌پرداختیم که شامل 10 موضوع می‌شد. برخی از آنها زیرمجموعه هنرهای تجسمی بودند. مثل نقاشی، عکاسی، گرافیک و مجسمه‌سازی. با این حال پس از اتمام برنامه آثاری چون "هفت" و "مجله تئاتر" تولید شدند که شکل گسترش داده شده آیتم‌های "دو قدم مانده به صبح" بودند. به همین دلیل احساس کردم جای برنامه‌ای که به هنرهای تجسمی، معماری و شعر ایرانی بپردازد خالی است.
این شد که شبه‌مجله‌ای طراحی کردم که طرح آن ابتدا به رحمان سیفی‌آزاد ارائه شد و بعد از آن با تایید دکتر تقی رستم‌وندی تصمیم گرفتیم برنامه‌ای ویژه هنرهای تجسمی راه بیندازیم. در وهله نخست قرار بود برنامه 90 دقیقه باشد که به پیشنهاد مدیر شبکه بنا شد برای پرهیز از خسته کردن مخاطب آن را در دو برنامه 45 دقیقه‌ای به آنتن بفرستیم که هر کدام دارای آیتم‌های بسیاری باشند و چهارشنبه‌ها و پنجشنبه‌ها روی آنتن بروند و "کارگاه هنر" متولد شد.
بشیری: معمولا آرم زنده گوشه کادر تلویزیون سبب می‌شود همزمان با اتفاقاتی که به صورت زنده رخ می‌دهند توجه مخاطب بیشتر جلب شود. با این حال تلویزیون تجربه برنامه‌های تولیدی را در کارنامه دارد که آثار موفقی بودند. مثل "هزار راه نرفته" که از شبکه دوم پخش می‌شد.
تا به حال این برنامه هم توجه زیادی را جلب کرده. از میان اهالی هنر به ویژه هنرمندان شهرستانی و جوانتر‌ها استقبال خوبی کردند. "کارگاه هنر" مخاطبان خود را دارد و پیامک‌ها و بازخوردها نشان از تاثیر این برنامه است. به خصوص که جای پرورش نگاه بصری و افزایش درک تصویری مخاطبان خالی بود.
بشیری: اساسا برنامه از ابتدا این رویکرد را داشت که می‌تواند بازتابی از اتفاقات خبری روز هنرهای تجسمی داشته باشد. تا از این طریق این هنرها با زندگی روزمره مردم ارتباط بگیرند. در واقع می‌خواستیم این برنامه کمک کند تا مخاطبان بهتر تصاویر را ببینند و به آنچه می‌بینند فکر کنند و چشم‌ها را عادت دهیم به بهتر دیدن.
نظر شما