آمار حقیقی مرگ در اثر مالاریا/ مدلی برای تخمین تعداد مرگ

به گزارش خبرگزاری مهر، در گزارش منتشر شده از این مطالعه اعلام شده است که در آفریقا تعداد افراد بزرگسالی که در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند، بیشتر از آمار ارائه شده توسط WHO است. با این همه این گزارش نتوانسته است همه را متقاعد کند.

متخصصان مالاریا در کمیته روبان آبی که در هفته جاری برای اولین بار در دفتر مرکزی سازمان بهداشت جهانی در ژنو برای ارائه راهکارهایی برای مقابله با مالاریا نشستی خواهند داشت، معتقدند نتایج به دست آمده از این مطالعه ناکامل است زیرا به اعتقاد آنها تخمین تعداد افرادی که در اثر ابتلا به مالاریا می میرند کاری بسیار دشوار است زیرا کشورهایی که این بیماری در آنها رایج است، بسیار فقیرتر از آن هستند که بتوانند آمارهای بهداشتی دقیق و درستی ارائه کنند.

این تخمین جدید می تواند بر سرمایه گذاری های میلیارد دلاری خیریه برای کنترل این بیماری تاثیرگذار باشد. این گزارش شرح داده است که مالاریا مشکلی بزرگتر از چیزی است که در گذشته تصور می شد، اما به دلیل ارائه شیوه های پیشگیرانه و درمانی جدید، میزان ابتلا به آن تا حد قابل توجهی کاهش یافته است.

بر اساس محاسبات جدید، میزان مرگ و میر جهانی ناشی از مالاریا در سال 2004 در حدود 1.81 میلیون نفر افزایش یافته است و در سال 2010 به 1.24 میلیون نفر کاهش پیدا کرده است. در آن سال در حدود 524 هزار انسان پنج ساله یا بزرگتر در اثر ابتلا به مالاریا جان خود را از دست داده اند که این تعداد 42 درصد از مرگ و میر جهانی ناشی از مالاریا بوده است. این تیم همچنین دریافته است که تعداد مرگ و میر ناشی از مالاریا در میان کودکان آفریقایی نسبت به گزارش WHO در حدود 24 درصد بالاتر است.

در مقابل سازمان بهداشت جهانی، WHO، تخمین زده است که در سال 2010 در حدود 655 هزار نفر در اثر ابتلا به مالاریا جان خود را از دست داده اند که 91 هزار نفر از این میان، یعنی در حدود 14 درصد از آنها افراد پنج ساله یا بزرگتر بوده اند. WHO درباره افزایش مرگ میر در سال 2004 با این گزارش جدید توافق دارد.

مالاریا در سال 1951 در آمریکا و در سال 2009 در اروپا ریشه کن شد، اکنون بیش از 90 درصد مرگ و میرها در کشورهای آفریقایی رخ می دهند و کودکان در بالاترین میزان خطر ابتلا قرار دارند. این بیماری که توسط نوعی پشه منتقل می شود، طی دهه گذشته مورد توجه کشورهای ثروتمند جهان قرار گرفته و میزان کمکهای مالی این کشورها به آفریقا برای نابودی بیماری از 150 میلیون دلار در سال 2000 به دو میلیارد دلار در سال 2011 افزایش پیدا کرده است.

"ریچارد سیبولسکیس" از اعضای برنامه جهانی مالاریای سازمان بهداشت جهانی با نتایج این گزارش جدید کاملا مخالف بوده و معتقد است که خطای محاسباتی بزرگی در مطالعه جدید رخ داده است، به اعتقاد وی تفاوت میان آمارهای سازمان بهداشت جهانی و مطالعه جدید نمی توانند به این اندازه زیاد باشند.

بر اساس گزارش واشنگتن پست، یکی از بخشهایی که میان این دو گزارش ناهمخوانی کاملی وجود دارد، میزان مرگ و میر میان آفریقایی های پنج ساله و بالاتر است، تخمینهای انجام گرفته در مطالعه جدید حدودا هشت برابر تخمینهایی است که توسط WHO ارائه شده است. 

مدلی برای تخمین تعداد مرگ

تیم IHME نتایج جدید و جنجال برانگیز خود را با استفاده از تکنیک جدید مدل سازی ارائه کرده است. به گفته محققان مطالعه بر روی آمار مرگ ناشی از مالاریا معمولا در مناطق کوچک و در دوره های کوتاه مدت انجام می گیرند. محققان با مطالعه بر روی انواع عوامل ابتلا به مالاریا، رشد جمعیت، عوامل مرتبط با کنترل پشه آنوفل، میزان بارش باران، مقاومت در برابر دارو و ارتباط دادن این عوامل با تعداد مرگ و میر توانستند مدلی آماری به دست آورند که می تواند تعداد مرگ و میر ناشی از این بیماری را در سرتاسر جهان و در هر بازه زمانی تعیین کند.

این در حالی است که مدل سازمان بهداشت جهانی نسبت به این شیوه جدید بسیار ساده تر بوده و تنها عواملی مانند رشد جمعیت و کنترل پشه ها را مورد نظر قرار می دهد. از این رو با وجود اینکه تعداد زیادی از محققان با نتایج مطالعه جدید مخالف بوده و آن را خطای محاسباتی می دانند، عده ای دیگر از محققان به ویژه یکی از محققان دانشگاه آکسفورد در نایروبی بر این باورند که سازمان بهداشت جهانی میزان مرگ و میر ناشی از ابتلا به مالاریا را دست کم گرفته است.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، "باب اسنو" با تاکید بر ضعف سازمان بهداشت جهانی در تخمین درست تعداد مرگها، اشاره ای نیز به نتیجه مطالعه جدید داشته و می گوید مدارک زیادی وجود دارند که نشان می دهند بزرگسالان در آفریقا به ندرت در اثر مالاریا جان خود را از دست می دهند، و بر این اساس IHME آمار خود را بر روی اطلاعات ضعیفی بنا نهاده و درک درستی از بیماری مالاریا نداشته است.