به گزارش خبر نگار تئاتر خبرگزاري "مهر"، "پاول ژوكوتاك"، كارگردان اين نمايش خياباني با حضور در جلسه مطبوعاي امروز اين گروه، گفت: ما اين كار را معمولا در جشنواره ها اجرا نمي كنيم و دليل اجراي ما در خيابان نيز اين است كه همه مردم بتوانند اين نمايش را بينند.
وي افزود: تئاتري كه در فضاي باز اجراي مي شود، تئاتري دموكراتيك و مردمي است. زيرا تمام مردم مي توانند به تماشاي آن بيايند و در شرايطي بسيار طبيعي و راحت به ديدن آن بپردازند. درعين حال مي توانند در حين اجراي نمايش در مورد آن صحبت كنند و نظرشان را اعلام كنند و حتي به نقد آن بپردازند. آنها به راحتي به ابراز احساسات خود پرداخته و در نمايش شركت مي كنند.
"پاول ژوكوتاك" گفت: درچنين نمايش هايي ارتباط بازيگر و تماشاگر بسيار نزديك است و بازيگر مي تواند از قدرت مردم در نمايش خود استفاده كند. طبق تجربه هايي كه در نمايشهاي خياباني بدست آورده ام، بايد بگويم كه بيشتر تماشاگران ما بچه ها هستند.
وي افزود: درفضاي باز امكانات ديگري وجود دارد كه مي توان درهنگام اجرا از آن ها سود برد. عواملي نظير درجه هوا، شرايط محيطي و ... نيز بر روند اجرا تاثيرگذار بوده و مي توانند باعث تفاوت هر اجرا با اجراي ديگر شوند.
وي ادامه داد: هيچ قانون خاص و تدوين شده اي براي اجراي خياباني وجود ندارد. مهم آن است كه هنرمند آنچه را كه مي داند بيان كند و اين كليد اصلي در اجراي نمايش چه در داخل سالن و چه در بيرون از آن است.
ژوكوتاك گفت: تئاتر آئيني شكل اوليه تئاتر خياباني بوده است. چه در زمان يونان باستان، چه در زمان شكسپير و چه پس از آن. اين تئاتر وسيله اي براي ارتباط هنرمند و جامعه به شمار مي آيد و گروه ها هنوزهم ازعناصر موجود در آئين ها و همچنين نمايشهاي مذهبي اروپايي بهره مي برد.
وي گفت: براي مثال مي توان به از صحنه دور كردن شيطان به وسيله ضربه زدن با چكش اشاره كرد كه يك آئين رومانيايي است و شناخته شده در تمام اروپا مي باشد.
ژوكوتاك اضافه كرد: نشان دادن عوامل منفي به صورت غير رئاليستي و روبه رو قرار دادن آنها با آدمهاي رئاليستي از اساس كار گونه نمايشي است كه از اوايل قرن بيستم در اين فرهنگ وجود داشته است.
او در آخر چنين گفت: نبوغ و مهارت هنري هنرمند تعيين كننده اصلي است كه هم در تئاتر سنتي و هم در تئاتر آلترناتيو حرف اول را مي زند و مهم است.
نظر شما