۲۰ بهمن ۱۳۹۰، ۱۳:۲۶

گزارش مهر/

اینجا چراغ "مستند" خاموش است

اینجا چراغ "مستند" خاموش است

تجربه نمایش فیلم های بلند مستند در سی امین جشنواره فیلم فجر با اقبال مواجه نشد؛ عدم توجه و بی تفاوتی به حضور آثار مستند در این دوره به جایی رسیده که نه تنها خبری از اقبال رسانه ها به این حوزه نیست که خود مستندسازان هم حاضر به حضور در سالن نمایش آثارشان نیستند!

به گزارش خبرنگار مهر، هشتمین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر در حال سپری شدن است و در این مدت در کنار فیلم های داستانی، سینمای مستند هم در سالن شماره چهار مرکز همایش های برج میلاد در سکوت روی پرده رفته اند، تا جائیکه اهالی مطبوعات و یا حتی فیلمسازان مستند حاضر نیستند خبری از اکران خاموش این مستندها بگیرند.

رهبر قنبری کارگردانی که در این دوره از جشنواره فیلم فجر با دو فیلم از سینمای داستانی و سینمای مستند حضور دارد، درباره مستندهای حاضر در این دوره از جشنواره فجر گفت: تعداد بسیاری از فیلم هایی که در جدول نمایش مستندها وجود داشت را در گذشته به مناسبت های مختلف دیده بودم و معتقدم 6 فیلم از این مستندها آثاری دیدنی بودند که ریشه در پژوهش های پر قدرت دارند.

وی افزود: به عنوان مثال مستند خلیج فارس، کرمان چهار سوق تجارت، کهریزک در چهار نگاه، البرز و کریم از مستندهای خوب و قابل هستند ولی متاسفانه به دلیل عدم تبلیغات مناسب و یا به عبارت بهتر تحویل نگرفتن این فیلم توسط مسئولان به معنای واقعی فیلم های خوب دیده نشد. عدم جذابیت فیلم های مستند و بالا بودن مدت زمان نمایش این فیلم ها از جمله مسائلی است که انگیزه و رقبت تماشاگر را برای دیدن فیلم مستند از بین می برد.

این مستندساز در ادامه صحبت های خود با اشاره به این مطلب که اغلب مستندهای حاضر در این دوره از جشنواره تنها پیش فرض ها و برداشت های شخصی فیلمسازان است گفت: عمده فیلم های مستند موجود در این جشنواره رنگ وبوی سیاسی دارند و مسائلی مطرح می شود که بیننده اطلاعات درست و یا تصویری از موقعیت موضوع طرح شده در مستندها ندارد. به خصوص مستندهای خارجی که اصولا دغدغه بیننده ایرانی نیست و درست به این دلیل اغلب مستندها جذابیت های لازم برای نگه داشتن مخاطب را ندارند.

جشنواره سینما حقیقت کارخود را بلد است 

امیرحسین خلیل زاده مستندساز و منتقد هم در پاسخ به کم و کیف حضور فیلم های مستند بلند در جشنواره فیلم فجر گفت: برای رسیدن به پاسخ روشن در این زمینه در درجه نخست باید دید هدف از اینکه محصولات سینمای مستند در کنار محصولات سینمایی سال و یا به عبارتی سینمای بدنه نمایش داده می شود چیست. در واقع باید اولویت های این سینما را برشمارد. آیا فیلمها آنچنان جذاب است که باید آن را در فضای سینمای داستانی دید؟ اگر هدف این بوده که به معنای واقعی جز دو فیلم مستند مهرجویی کارنامه 40 ساله و کهریزک در چهارنگاه فیلم دیگری ندیدم.

وی درادامه افزود: اگر از نقطه نظر مستندسازان نگاه کنیم متوجه می شویم که مرکزی به نام مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی وجود دارد که درگیر کنش و واکنش های بسیاری از جهت تغییر و مدیریت موضوع جریان های این سینما بوده است و نیازی به این مدیریت به موازات سینمای بدنه در جشنواره فیلم فجر نیست؛ سینما حقیقت در طول تمام این سالها فیلم های مستند نمایش داده است و وظایف خود را به خوبی می داند.

خلیل زاده درادامه صحبت های خود استقلال در نمایش فیلم های مستند را لازمه دیده شدن این سینما دانست و گفت: حفظ استقلال در نمایش آثار مستند و در ادامه رقابت درست در یک رویداد فرهنگی از جمله اهدافی است که مدیران باید آن را پی گیری کنند. از همین رو معتقدم که باید فکری برای ایجاد تعامل بهتر بین سینمای مستند با سینمای داستانی و در نهایت با مخاطب کرد تا هویت و درخشش سینمای مستند و میدرانی که دران راه تلاش های فراوانی کردند اثرمثبت و حقیقی خود را بگذارد.

مستندهای حیات وحش غدغه مخاطب امروز نیست

حسین شمقدری مستندسازی که در سی امین جشنواره جشنواره فیلم فجر با "میراث آلبرتا" حاضر شد، نظر دیگری دارد و معتقد است که جشنواره فیلم فجر فضای مناسبی برای دیده شدن فیلم های مستند است اما او در خصوص کم و کیف بهتر دیده شدن این آثار گفت: باید تمهیداتی فراهم شود تا فیلم ها در جشنواره های رسمی نمایش داده شود به این معنا که از حضور مستندهای غیرجذاب که اغلب از آثار تلویزیونی هستند امتناع و در مقابل مستندهایی مطرح  شود که از جنس سینمای اجتماعی هستند و صریح و بی پرده مسائل را بیان می کند. وجود چنین مستندهایی می تواند برای مخاطب جذاب باشد.

کارگردان مستند"میراث آلبرتا" در ادامه صحبت های خود یکی از دلایل عمده عدم جذابیت های مستندهای این دوره از جشنواره فیلم فجر را وجود مستندهای تلویزیونی دانست و گفت: اغلب آثار مستند نمایش داده شده جز در موارد انگشت شمار از مستندهای اجتماعی جذابیت لازم برای مخاطب را نداشت چرا که اغلب آنها مستندهای تاریخی، حیات وحش و یا طرح مسائلی بوده که دغدغه مخاطب امروز ما نبوده است.

شمقدری در پایان صحبتهای خود، بخشی از عدم دیده شدن فیلم های مستند را متوجه خود مستندسازان دانست و گفت: مهمترین دلیل دیده نشدن سینمای مستند در جشنواره فیلم فجر جدی نگرفتن پدیده نمایش فیلم های مستند از سوی خود مستندسازان است به این معنا که کمتر مستندسازی برای دیدن این فیلم به سالن سینما می آمد. تاجائیکه حتی خود مستندسازانی که فیلم هایشان در جشنواره نمایش داده می شد حاضر نبودند برای دیدن فیلم های خود به سالن سینما بیایند و خب به تبع اهالی رسانه هم اهمیت نمی دهند و این سینما برای آنها به دغدغه تبدیل نمی شود.

کد خبر 1529873

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha