تردد کامیونهای معدن در دل جنگل/ درختانی به رنگ خاک

به گزارش خبرنگار مهر، جنگل بلوط دشت برم در 30کیلومتری شرق کازرون و در مسیر کازرون به شیراز واقع شده است.

این منطقه جنگلی با ارتفاع متوسط از یک هزار و 500 متر تا دو هزار و 400 متر قسمتی از رشته کوه های زاگرس جنوب غربی بوده و یکی از بخشهای متراکم جنگلهای بلوط زاگرس را در خود جای داده است. این منطقه دارای پوشش گیاهی و جانوری قابل ملاحظه ای است و علاوه بر بلوط، گونه های جنگلی دیگری همچون بادام کوهی، کیالک و ارژن را شامل می شود و نقش مهمی در تلطیف و اعتدال هوای مناطق جنوبی کشور داشته و به عنوان یک منطقه حفاظت شده و منطقه زیست کره به شمار می رود.

مشکلات طبیعی مختلفی طی این سالها قامت درختان را نحیف کرده که ازآن جمله می توان به خشکسالی، گرد و غبار و آفات اشاره کرده که عرصه را برای زیست درختان تنگ کرده است.

دشت برم

این روزها نیز خبر رسیده در منطقه گاوکشک این محدوده کامیونهای مرتبط با معدن همنشین جنگل، باعث بروز بحرانی دیگر در منطقه شده و برداشتهای سنگی که در اطراف رودخانه منطقه شده نیز بر خطرات زیست محیطی جنگل اضافه کرده است.

در این منطقه معدن گچ و همچنین کارخانه شن و ماسه ای واقع شده و کامیونها برای تردد و رسیدن به معدنی که در دل جنگل واقع شده مسیر پنج تا شش کیلومتری را میان جنگل و درختان طی می کنند و گرد و خاکی که ازناحیه تردد این وسائل نقلیه بر درختان می نشید آسیبهای جدی را بر جنگل وارد می کند.

در این خصوص دبیر موسسه 13 فروردین در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: جنگلهای دشت برم مشکلات عدیده ای را در بخش شرق و غرب از شخم زدنهای بی رویه تا کشاورزی و ... دارند.

تردد کامیون در دل جنگل و میان درختان

علی اکبر کاظمینی با بیان اینکه تنومندترین درختان بلوط در این منطقه قرار دارد، افزود: طی مدت اخیر این منطقه با مشکلاتی مواجه بوده که به عنوان مثال می توان به برداشت سنگ از بستر رودخانه خشک این منطقه اشاره کرد.

این فعال محیط زیست بیان کرد: برداشت سنگ از بستر رودخانه باعث پایین آمدن سطح آن و در نهایت خشک شدن درختان می شود از این رو مسئولان امر باید چاره اندیشی کنند.

همچنین علی شیر الله رودی عضو شورای اسلامی روستای گاوکشک در رابطه با آنچه فعالیت این معادن و کارخانه ها بر جنگل وارد کرده به خبرنگار مهر گفت: معدن گچ کنونی طی سالهای گذشته در اختیار افرادی بود که به شکل سنتی کار می کرده و خطرات زیست محیطی برای حنگل نداشتند و از حوالی سالهای 83 یا 84 به فردی دیگری واگذار شد که البته این فرد نیز کار را به صورت نیمه صنعتی دنبال کرد.

وی ادامه داد: از حوالی سال معدن به شخص دیگری واگذار شد و باید گفت از سال 88 تاکنون آسیبهایی که به منطقه وارد شده برابر کل 30 سال فعالیت معدن بوده است.

عضو شورای اسلامی روستای گاوکشک عنوان کرد: آسیبهای زیست محیطی که به حنگل طی سالهای 88 تاکنون وارد شده غیر قابل جبران بوده است.

الله وردی توضیح داد: جاده دسترسی که در اخیتار معدن و کارگاه ها قرار گرفته حدود پنج شش کیلومتر از میان جنگل عبور می کند و کامیونهای مربوطه نیز باید در این مسیر تردد کنند که حجم عظیمی از گرد و خاک را بر روی درختان می نشاند.

وی تاکید کرد: این جنگل سرسبز را اجداد ما تحویل داده اند ولی ما نیز به عنوان شورا باید از آن حفاظت کنیم اما در این مابین افرادی نیز هستند که با این شکل فعالیتهای تخریب کننده محیط زیست این معدن مخالفتی ندارند.

عضو شورای اسلامی روستای گاوکشک با اشاره به برداشتهایی که از جوار رودخانه خشک منطقه برای کارخانه شن و ماسه صورت می گیرد، عنوان کرد: از کف رودخانه برداشتهایی در حال صورت گرفتن است و کامیونها نیز در حال تردد به این نقطه هستند و زمین آن نیز در حال کوبیده شدن است.

وی با اشاره با کوبیده شدن کف رودخانه آب در آن فرو نمی رود و درختان حاشیه رودخانه نمی توانند آب خود را تامین کنند، تصریح کرد: گودالهایی که ناشی از برداشت از رودخانه ایجاد شده یکی از خطراتی است که منطقه را تهدید می کند زیرا اگر زمانی آب در رودخانه جاری شود و بارش مناسبی صورت گیرد این گودالها باعث ایجاد سیلابهایی می شود که می تواند منطقه را به خطر بیاندازد.

این عضو شورای روستلی گاوکشک با انتقاد از افرادی که رفتار منفعلانه ای نسبت به چنین تخریبها و آسیبهایی دارند، افزود: عده ای از مسئولان بخش و روستا نیز در ابتدا مخالف فعالیت این چنینی بودند اما در ادامه رفتار خود را تغییر داده و در عمل با فعالیت این چنین معدن و کارخانه همسو و موافق شدند.

وی تاکید کرد: مردم روستا نیز نسبت به فعالیتهای این چنین معدن ناراضی و ناراحت هستند از این رو انتظار داریم روند کار به شکل مناسبی مورد بررسی قرار گیرد.

در این رابطه مدیر کل منابع طبیعی استان فارس نیز با اشاره به اینکه مجوزهای این معدن در گذشته صادر شده، بیان کرد: در مورادی این چنینی بسیار بیشتر از اینکه خود معدن به منطقه آسیب بزند این جاده های دسترسی هستند که در محیط اطراف تخریب ایجاد می کنند.

کاظم بردبار ادامه داد: طرحی را در دست اقدام داریم که نسبت به معادن و مواردی از این قبیل محوطه های آنان را تعیین و مشحص کرده تا از پیشروی آنان جلوگیری شود.

وی ادامه داد: امسال نیز شهرستان به شهرستان این کار را شروع کردیم تا از اضافه تصرفها جلوگیری به عمل آید.

به گزارش مهر، مشکلاتی نظیر آفاتی مانند سوسک چوبخوار، گرد و غبار و خشکسالی دشت برم و جنگلهای این محدوده را بسیار ضعیف و ناتوان کرده و بحرانهای جدید بر مشکلات آن می افزاید.

اشکالات زیست محیطی این چنینی استرسهای جنگل را بیشتر خواهد کرد و در نتیجه درختان از مقابله با این شرایط جان سالم به در نخواهند برد.

این روزها درختان دشت برم با رنگ خاک و طعم گچ آمیخته شده اند و منتظر مرهمی بر قامت نحیفشان هستند.