به گزارش خبرنگار مهر، گروه سازینه گر چه پنج سال است فعالیت خود را با همراهی نوازندگانی از زاگرسنشینها و البرزنشینها آغاز کرده است، اما شاید بتوان گفت که به تازگی توانسته مخاطبان خود را با خود همراه کند. گرچه موسیقی بختیاری، قشقایی، لرستان، کردستان، گیلان، مازندران و خراسان نقاط اشتراک بسیاری دارد اما تفاوت لحنها سبب شده است که هر یک از این موسیقیها، شخصیت مجزایی را برای خود داشته باشد.
طی چندین برنامهای که گروه سازینه به سرپرستی پیمان بزرگنیا در تهران برگزار کرده بود، فضایی شلوغ، ناهماهنگ و خام از موسیقی را به ذهن خوانندگان متبادر میکرد و این شلختگی سبب میشد که احساس نوازندگان و بهویژه خوانندگان، به درستی در ساز و آوازشان منتقل نشود.
اما این گروه در اجرای شب گذشته خود، توانست با ایجاد نظم و هماهنگی و بالا بردن سعه صدر اعضای گروهاش، اجرایی درخور و شنیدنی را در سالن اصلی تئاترشهر به نمایش بگذارد. هر چند که شنوندگانی که تجربه شنیدن یا دیدن برنامهای این گروه را داشتند، با آگاهی بیشتری به قطعات گروه گوش سپردند و درک بهتری از این تنوع به دست آوردند. بنابراین زیبایی بصری این گروه به واسطه لباسهای خوش رنگ محلی که تنوع بالایی نیز داشت، توانست با قطعات منظم و زیبای گروهها به یک وحدت هنری ایدهآل دست یابد.
با این همه، کاش گروه سازینه، شرایطی را ترتیب میداد تا سایر موسیقیهای این سرزمین همچون موسیقی آذربایجان و جنوب ایران نیز به آنان اضافه میشد تا آنگاه بتوانیم بگوییم که گروه سازینه، آوا و نمای ایران است. گر چه قطعاتی همچون کوراغلو آذربایجانی یا چهاردستمالی بوشهری در میان قطعات این گروه اجرا شد اما حضورهنرمندان این مناطق خاطره بهتری را در ذهن مخاطبان به جای خواهد گذاشت.
سازینه در کنسرت خود 18 قطعه نواخت که از آن جمله میتوان به مقدمه سواربازی، قاچ قاچ پیرهان گیلکی، نوروزخوانی، هوی ملی، هوره و دستم، خیوه یولی، شیرین جان و... اشاره کرد.
نظر شما