به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت زنده‌یاد پرویز رجبی، ظهر امروز پنجشنبه 27 بهمن با حضور سید محمدکاظم بجنوردی مدیر مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، توفیق سبحانی، روزبه زرین‌کوب، نویسندگان و شاعرانی چون محمود حدادی و سهیل محمودی و اعضای خانواده رجبی و دوستان وی در سالن امیرالمومنین(ع) مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد.
بجنوردی در ابتدای این مراسم گفت: سرانجام همه ما مرگ است و بعد از عمری تلاش بالاخره آن‌چه برای انسان می‌ماند، اعمالی است که انجام داده است و چه خوشبخت‌اند کسانی که کارهای ماندگاری از خود به جای می‌گذارند. آن‌ها برای همیشه زنده هستند و خانواده‌شان همیشه از آن آثار مفتخر هستند.
وی افزود: ما موجودی را از دست دادیم که یک عمر برای اعتلای فرهنگ ایران در تلاش بوده و فرهنگ روح یک ملت است. اگر فرهنگ را باور کنیم، دانایی را بالا برده‌ایم و همه چیز مربوط به توسعه را به دست آورده‌ایم. اصل کار همین فرهنگ و دانایی است که مرحوم رجبی در این زمینه زحمات زیادی کشید و آثار زیادی از خود به جا گذاشت. او 202 مقاله در مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی تالیف کرد که هر یک از آن‌ها آثار ماندنی شدند و در مجلدات 1 تا 3 دانشنامه ایران چاپ شد. مخصوصا در جلد اول بسیاری از مقالات چاپ شده، نوشته او هستند.
این محقق گفت: آشنایی من با رجبی بسیار زیبا و جالب بود؛ بدون این که واسطه‌ای در میان باشد و کسی ما را به هم معرفی کند. روزی در دفتر در ساختمان پایین بودم که زنده‌یاد رجبی آمد و خود را با صراحت لهجه و شجاعت رفتاری که داشت، معرفی کرد. از آن زمان تبادل اطلاعات ما شروع شد و من شیفته شخصیتش شدم. از او دعوت کردم در مرکز دایره‌المعارف با ما همکاری کند و به او گفتم متصدی فرهنگ ملی ما خارجی‌ها هستند. ما باید کاری کنیم که خودمان متصدی فرهنگ کشور خودمان بشویم. این موضوع به شخصه آروزی من بوده و هست. هنوز هم معتقدم باید خودمان متصدی فرهنگ کشورمان باشیم چون هنوز تعداد زیادی از آثاری که در زمینه ایران‌شناسی خلق شده، به همت ایران‌شناسان و خاورشناسان بوده و هست. البته آثاری توسط ایرانی‌ها در این زمینه تولید شده که باید بیشتر از این‌ها کار شود.
بجنوردی در ادامه گفت: دیدم که رجبی متخصص ایران‌شناسی است به همین دلیل از او دعوت کردم تا در دایره‌المعارف به ما بپوندد و به او گفتم که هدف همان متصدی‌گری فرهنگ کشور خودمان است. چون درست نیست که در لندن کنفرانسی درباره ایران‌شناسی برگزار شود ولی زبان فارسی، زبان آن کنفرانس نباشد و حضور ایرانی‌ها در آن کمرنگ باشد. دیدم که رجبی هم چنین طرز تفکری دارد و می‌خواهد در زمینه ایران‌شناسی کار اساسی انجام بدهد. به همین دلیل هم مدیریت بخش ایران‌شناسی مرکز دایره‌العمارف بزرگ اسلامی به او سپرده شد.
مدیر مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی افزود: همسر رجبی هم مانند دستیار و رفیق او بود و با هم کار می‌کردند. گه گاهی که به اتاق کارشان می‌رفتم، با هم استکای چای می‌خوردیم و گپ می‌زدیم. کارهایی که در دوره رجبی در زمینه ایران‌شناسی انجام شد بی‌همتا بود و به آن زمان غبطه می‌خورم. زمانی که رجبی سکته کرد و خانه‌نشین شد، نمی‌توانست قلم را به دست بگیرد و همسرش قلم را میان انگشتانش می‌گذاشت تا بتواند بنویسد. در این شرایط وقتی نگاهش می‌کردم، می‌دیدم که یک پارچه شوق و علاقه است تا بتواند کار کند. درگذشتش را به جامعه فرهنگی ایران تسلیت می‌گویم. یادش گرامی باد.
نظر شما